Η Τουρκία του Ερντογάν ζηλεύει την Κίνα, την Ινδία, την Ρωσία και όχι πια την Αμερική ή την Ευρώπη. Όποιοι πιστεύουν ότι ο Ερντογάν είναι ένας νέο-σουλτανος που θέλει να φτιάξει μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία, κοιτάνε μόνο την ρητορική του Ερντογάν, προσέχουν επιφανειακά χαρακτηριστικά της πολιτικής του. Δυστυχώς η Τουρκία του Ερντογάν είναι ένας σημαντικός περιφερειακός παράγοντας, που έχει βάλει πλώρη για μια ανεξάρτητη πορεία, χωρίς δεσμεύσεις από τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη.
Την ίδια ώρα η Ελλάδα, βρίσκεται δεμένη στην ψευδαίσθηση της ισχυρής Δύσης, της πανταχού παρούσας αμερικανικής αυτοκρατορίας και της δυνατής αλληλέγγυας Ευρώπης, παράγοντες που πάντα θα καλύπτουν την χώρα μας.
Το τέλος των εργασιών της Προανακριτικής δεν έφεραν και το τέλος και τους σκανδάλου Novartis και της υπόθεσης Αντι-Novartis (σκευωρία).
Η παραπομπή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου στο ειδικό δικαστήριο ήταν ας επιτραπεί να πούμε το εύκολο κομμάτι της ιστορίας. Το δύσκολο είναι οι φυσικοί αυτουργοί της σκευωρίας, με τον Δ. Παπαγγελόπουλο να είναι σύμφωνα με τους κατηγόρους του ο ηθικός αυτουργός.
Γι αυτό και η δυσκολία της πλειοψηφίας (των κατηγόρων δηλαδή) να ονομάσουν (βρουν;) φυσικούς αυτουργούς, προκάλεσε ένα κύκλο αντιπαράθεσης, αποκαλύψεων και αλληλοκατηγοριών.
Τα γεγονότα δείχνουν αυτή την ώρα ότι το σκάνδαλο Novartis, μπορεί να ξεχαστεί (σκεπαστεί) και να μείνει ζωντανή μόνο η υπόθεση Αντι-Novartis, η σκευωρία. Η ποινική δίωξη κατά της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη που αυτομάτως της αφαιρεί τον φάκελο Novartis, αλλάζει τις ισορροπίες και δημιουργεί ερωτήματα για την τύχη της υπόθεσης. Οι κατήγοροι του Παπαγγελόπουλου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ήθελαν διακαώς να αφαιρεθεί η υπόθεση από την κα Τουλουπάκη. Συγχρόνως όμως ασκήθηκε ποινική δίωξη και κατά της προκατόχου της κας Τουλουπάκη, της κας Ράικου και κατά άλλων προσώπων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο Novartis. Η παραπομπή του Δ. Παπαγγελόπουλου στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της σκευωρίας, συνέβη ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω.
Του Σωτήρη Σιδέρη
Η μυστική συνάντηση του Βερολίνου μεταξύ Σουρανή, Καλίν και Χέκερ ήταν η δεύτερη φάση μιας προσπάθειας για απευθείας συζήτηση επί όλων των πτυχών των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η συνάντηση Σουρανή –Καλίν είχε συμφωνηθεί να είναι διμερής και ως τόπος συνάντησης είχε οριστεί η Αθήνα, είχαν ανταλλαγεί και σχετικές ρηματικές διακοινώσεις και επρόκειτο να πραγματοποιηθεί την περασμένη Παρασκευή ή Σάββατο δηλαδή 10ή 11 Ιουλίου. Υπήρξαν όμως δεύτερες σκέψεις, εξαιτίας της έντασης που είχε προκληθεί μετά την ανακοίνωση του Ερντογάν για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Έτσι, αποφεύχθηκε ένα εθνικό βατερλό έστω και στο τελευταίο λεπτό με επίκεντρο την ελληνική πρωτεύουσα. Στην συνέχεια , μετά την ανατροπή του κλίματος ανέλαβε το Βερολίνο τα περαιτέρω. Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά στην κυβέρνηση…
Το Αρθρο 42 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την βοήθεια κράτους-μέλους σε περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης από τρίτο κράτος, θα ζητήσει η Αθήνα αν χρειαστεί, αν δηλαδή η Τουρκία προχωρήσει σε επιθετικές ενέργειες. Αυτό δήλωσε (Δελτίο Ειδήσεων Star) ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, περιγράφοντας τι συζήτησε στο συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ. Δήλωση που δείχνει και την κρισιμότητα της κατάστασης. «Είπα ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα έχει Ένοπλες Δυνάμεις. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας έχουν τη συνταγματική υποχρέωση να υπερασπίσουν τον ελληνικό χώρο και κατά συνέπεια εάν υπάρξει τέτοιο ενδεχόμενο θα ζητήσω την εφαρμογή του άρθρου 42 των Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης» . Εξήγησε ότι το Αρθρο 42 «Προβλέπει την αλληλοβοήθεια μεταξύ των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περίπτωση που κάποιο από αυτά δεχτεί επίθεση στο έδαφός της. Είναι το ευρωπαϊκό ανάλογο του άρθρου 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ. Ένα άρθρο, που στην πραγματικότητα αποδεικνύει με την ύπαρξή του την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.