Πλούσιο το παρασκήνιο πριν από την συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο Τράμπ και ακόμα πιο…πλούσια η αγωνία. Διότι η στιγμή δεν ήταν η καλύτερη. Ο Τράμπ με το που ξημέρωσε η Τρίτη (ώρα ΗΠΑ) κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση συναγερμού, λόγω του κινδύνου τρομοκρατικών ενεργειών από το Ιράν. Τι ακριβώς να συζητήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός με τον Τράμπ, ο οποίος ήταν σαν να είχε φορέσει όπλα- παλάσκες; Το μόνο που ήθελε ο Τράμπ ήταν δηλώσεις πίστης στον δικό του πόλεμο εναντίον του Ιράν.
Το στραβό κλίμα και οι διαθέσεις των Αμερικανών φάνηκε από την αρχή από την άτυπη ενημέρωση που έκαναν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι (μεταξύ αυτών και ο πρέσβης Πάϊατ) στους δημοσιογράφους για το νόημα της συνάντησης. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες απέφυγαν να τοποθετηθούν επι της ουσίας της ελληνοτουρκικής διαφοράς και σε ότι αφορά την προκλητικότητα της Άγκυρας. Το έπαιξαν «Πόντιος Πιλάτος» καλώντας όλα τα μέρη να αποφύγουν τις προκλήσεις, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι και την Ελλάδα η οποία δεν προκαλεί αλλά αμύνεται. Μέλημα τους η ενότητα του …ΝΑΤΟ καθώς και το Ιράν.
(Από το tvxs): Mε μια αυθαίρετη όσο και απρεπή εκτίμηση για το έργο του Θάνου Μικρούτσικου, ο Χρήστος Χωμενίδης ισχυρίστηκε ότι οι ακροατές της μουσικής του συνθέτη με τα «σινιέ ρούχα», πρωταγωνίστησαν σε ένα καθεστώς «διορισμών και επιδοτήσεων», μια άποψη που αποτελεί θλιβερή παραφωνία μέσα στην καθολική αναγνώριση του Μικρούτσικου, μετά το θάνατό του. Ο κ. Χωμενίδης επαναδιατυπώνει τη θεωρία της «ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς» που διακινούν οι πλέον ακραίοι της Δεξιάς, υποβιβάζει το έργο του Θάνου με τον πολιτικό χαρακτήρα του, ως μουσική υπόκρουση της εποχής της ευδαιμονίας.
του Σπύρου Σουρμελίδη
Λυκοφιλίες, χωρίς «όρκους» αιώνιας πίστης, αλλά με πολλές παρασκηνιακές συνεννοήσεις, οι Πρόεδροι Ρωσίας, ΗΠΑ και Τουρκίας, συνεννούνται για το ...κοινό τους συμφέρον. Το πρόσωπο που κυριαρχεί σ αυτή την τριπλή συνύπαρξη -και ας μη φαίνεται- είναι ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Είναι ο συνδετικός κρίκος; Η κοινή γνώμη με έκπληξη έμαθε στις αρχές Οκτωβρίου ότι ο Ντόναλντ Τράμπ άναψε το «πράσινο» φως στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν - μετά από τηλεφωνική επικοινωνία – να εισβάλλει στην Συρία. Αυτό που δεν ήταν ορατό ήταν η συμφωνία των δύο και με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Αν ο στόχος της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, είναι να επιβεβαιώσει ότι η Ελλάδα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή, κάτι που θεωρεί δεδομένο η διεθνής κοινότητα εδώ και χρόνια, τότε υπάρχει πρόβλημα στην κυβέρνηση . Και το πρόβλημα είναι ότι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης επιχειρεί να παρουσιάσει τα αυτονόητα ως επιτυχία πριν καν γίνει η συνάντηση Μητσοτάκη –Τραμπ, μια συνάντηση που εκ των πραγμάτων έχει ρίσκο. Η Ελλάδα αυτή την στιγμή έχει ανάγκη από πολιτική στήριξη έναντι της παραβατικής συμπεριφοράς της Τουρκίας από τον ίδιο τον Τραμπ. Και αν ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θέλει να έρθει σε αντιπαράθεση με τον φίλο του τον Ερντογάν για δικούς του λόγους ή τηρήσει ίσες αποστάσεις, τότε η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης θα έχουν αποτύχει.
Η Ελληνική Αστυνομία και ο υπουργός της Μιχάλης Χρυσοχοϊδης εξαπέλυσαν επίθεση στην αντιπολίτευση και σε όποιον στήριξε την οικογένεια Ινδαρέ για την εισβολή αστυνομικών στο σπίτι τους και την κακοποίησή τους, ισχυριζόμενοι ότι τα παιδιά του σκηνοθέτη συμμετείχαν σε κατάληψη γειτονικού κτιρίου.