του Σωτήρη Σιδέρη
Η τηλεδιάσκεψη που οργάνωσε ο Ερντογάν στις 17 Μαρτίου, με την καγκελάριο Μέρκελ, τον πρόεδρο Μακρόν και τον πρωθυπουργό Τζόνσον προσγείωσε τον Τούρκο πρόεδρο σε μια νέα πραγματικότητα που δεν είχε καν προβλέψει. Στην Συρία ίσα που αναπνέει με μια ζώνη έξι χιλιομέτρων και υπό το αυστηρό βλέμμα του Πούτιν. Στον Έβρο έχασε το πλεονέκτημα του εκβιασμού και τώρα ο κορονοϊός θα ρυθμίσει τα υπόλοιπα, ενώ στις σχέσεις με τις Βρυξέλλες δεν έκανε ούτε ένα βήμα μπροστά. Πλέον η γραμμή άμυνας του Ερντογάν είναι η επιβίωσή του.
Οι νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, επιβάλλουν τον αναπροσανατολισμό των πολιτικών δυνάμεων. Στο επίκεντρο θα βρεθεί εκ των πραγμάτων το κοινωνικό κράτος, η κλιματική αλλαγή και ίσως η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου. Θα εμφανιστούν στο προσκήνιο κρατιστές της δεξιάς , οι σοσιαλιστές του περιβάλλοντος και της ενέργειας, η ανάγκη για περιορισμό της ισχύος των πολυεθνικών και μια νέου τύπου ιδεολογική αντιπαράθεση είναι προ των πυλών.
Λίγοι στην αρχή, όλο και περισσότεροι στην συνέχεια αρχίζουν να ανησυχούν για την διαχείριση της κρίσης, αλλά και για την μετά κορονοϊό εποχή. Η παγκόσμια απειλή για την υγεία και την οικονομία, μετατρέπεται δειλά στην αρχή είναι αλήθεια και σε απειλή για την δημοκρατία, ενώ επικρατεί ανησυχία για νέο χάσμα ανισοτήτων. Ως προς την υγεία, οι οπαδοί της ασύδοτης αγοράς, ανακαλύπτουν το κοινωνικό κράτος, ως προς την οικονομία μεταμφιέζονται σε κρατιστές και περιμένουν , κυρίως οι κολοσσοί να πληρώσουν οι λαοί την κρίση, όπως και το 2008 και το 2010 στην Ελλάδα. Οι φανατικοί της ελεύθερης αγοράς μιλούν τώρα για εθνικοποιήσεις, όχι για να αναλάβουν τα κράτη τις επιχειρήσεις, αλλά για να πληρώσουν τις συνέπειες της κρίσης από τους προυπολογισμούς και όχι από τα κέρδη τους . Είναι άλλο πράγμα η στήριξη που επιβάλλεται, άλλο πράγμα η ολική επιβάρυνση των κρατών, δηλαδή των φορολογουμένων . Αυτή δεν είναι απλώς ταξική πολιτική, είναι τοξική.
Ο κορονοϊος, η κατάσταση στη Συρία, το μεταναστευτικό , αλλά και η κατάσταση στη Λιβύη ήταν τα βασικά θέματα που συζήτησε σε τηλεδιάσκεψη, ο τούρκος Πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν, με την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, τον Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν και τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον το απόγευμα της Τρίτης (17.3). Σύμφωνα με τα όσα γνωστοποίησε η τουρκική προεδρία , ο κ Ερντογάν έθεσε όλα τα ζητήματα που τον ενδιαφέρουν και τα αιτήματα της Τουρκίας προς την Ευρώπη, χωρίς όμως να γνωστοποιεί και τις απαντήσεις –θέσεις των τριών ευρωπαίων ηγετών.
Η συνοχή της ΕΕ, οι θεσμοί που οικοδομήθηκαν με μεγάλη προσπάθεια και απαίτησαν χρόνο και θυσίες είναι στο χείλος μιας μεγάλης κρίσης. Η παγκοσμιοποίηση θα δεχθεί πλήγμα και ενδεχομένως , θα οδηγήσει σε ενίσχυση του εθνικού κράτους εκτιμούν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί διανοητές. Ο κορονοϊός δοκιμάζει οικονομίες και κοινωνικό κράτος. Ήδη πολλοί στην Ευρώπη με κάποια βεβαιότητα μάλιστα τονίζουν ότι η επιδημία θα καταδείξει το εύρος της αποτυχίας της γερμανικής Ευρώπης. Η χρεοκοπημένη Ελλάδα δέχεται ένα ακόμη πλήγμα. Έχει χρέος βουνό, έχει υπονομευθεί το δημόσιο σύστημα υγείας, έχει οικονομία που δεν αναπτύσσεται και σαν μην έφταναν αυτά, οδηγείται και πάλι σε ύφεση. Ένα παγκόσμιο θρίλερ ανεβαίνει στην σκηνή και εκεί βρίσκεται και η Ελλάδα.