Η «συμφωνία-ομπρέλα» μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ για την προστασία των προσωπικών δεδομένων που ανταλλάσσονται από τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές έλαβε την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου τη στήριξη της πλειοψηφίας των ευρωβουλευτών . Στόχος της συμφωνίας είναι να διασφαλίσει υψηλά και δεσμευτικά πρότυπα προστασίας των δεδομένων που ανταλλάσσονται από την αστυνομία και τις αρχές επιβολής του νόμου. Η συμφωνία καλύπτει όλα τα προσωπικά δεδομένα, όπως ονόματα, διευθύνσεις ή ποινικά μητρώα, που ανταλλάσσονται μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ με σκοπό την πρόληψη, ανίχνευση, διερεύνηση και δίωξη ποινικών αδικημάτων, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Ολλανδικού τύπου, ο νόμος για τα δημοψηφίσματα πρόσφερε στους Ολλανδούς ευρωσκεπτικιστές ένα ισχυρό εργαλείο προκειμένου να εμποδίσουν την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ο κίνδυνος, σύμφωνα με την εκτίμηση αυτή, δεν πηγάζει από τον Geert Wilders, ηγέτη του Κόμματος για την Ελευθερία, αλλά από μια νέα γενιά Ολλανδών ευρωσκεπτικιστών που είναι λιγότερο διχαστικοί και εκφράζουν μικρότερες ανησυχίες για την μετανάστευση, αλλά εστιάζουν περισσότερο στα ζητήματα της κυριαρχίας - και είναι πλήρως προσδεδεμένοι στην καταστροφή της ΕΕ.
Το νεοθωμανικό δόγμα του Ερντογάν αρχίζει πλέον να απασχολεί και άλλες χώρες πέραν της Ελλάδας και αυτή είναι μια ευχάριστη εξέλιξη, γιατί μπορεί να θέσει σε νέα βάση τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η ΕΕ την Άγκυρα. Τις επιφυλάξεις του για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας εξέφρασε ο ολλανδός Υπουργός Εξωτερικών B. Κόεντερς σε ομιλία του προς φοιτητές του Πανεπιστημίου του Leyden σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Trouw υπό τον τίτλο «Ο Kόεντερς βάζει την Τουρκία στις χώρες με επεκτατικές βλέψεις».
Νέα τροπή μπορεί να πάρει η υπόθεση με την εφαρμογή της CETA, της συμφωνίας ΕΕ-Καναδά, καθώς ακτιβιστές στην Ολλανδία έχουν συγκεντρώσει σχεδόν τα δυο τρίτα των απαιτούμενων υπογραφών που θα ανοίξουν τον δρόμο στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την τύχη της συμφωνίας. Το επιχείρημα τους γνωστό: ευνοεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών.
Η Γερμανία προτείνει μια σύγχρονη εκδοχή του σχεδίου Μάρσαλ για την Αφρική με στόχο να συγκρατηθούν τα μεταναστευτικά κύματα. Δεν πρόκειται φυσικά για κάποιας μορφής ανθρωπιστική ευαισθησία του Βερολίνου, αλλά αποτελεί κίνηση ανάγκης, καθώς η ένταση στο εσωτερικό της Γερμανίας με επίκεντρο το προσφυγικό οξύνεται.
Ένταση , αλλά άλλης μορφής υπάρχει και στην Ελλάδα και σε όλο τον ευρωπαικό νότο. Κρίση χρέους, ανεργία απουσία ανάπτυξης , μνημόνια λιτότητας και μετανάστευση είναι γεγονότα εδώ και χρόνια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα για τη Γερμανία. Το ότι η ΕΕ αποσυντίθεται δεν συγκινεί το Βερολίνο.