Τον Νοέμβριο του 2011, για τους Σαρκοζί και Μέρκελ, ο Αντώνης Σαμαράς, ήταν ο αναξιόπιστος, ο ανεύθυνος, ο πολιτικός αρχηγός που δεν έπρεπε να κυβερνήσει, εκτός αν υπέγραφε ότι θα σεβαστεί το Μνημόνιο. Απαγόρευσαν να γίνει δημοψήφισμα αλλά και εκλογές, ο Α. Σαμαράς υπέγραψε σεβασμό στο Μνημόνιο και προέκυψε κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμου. Σήμερα είναι ο Αλέξης Τσίπρας ο ακραίος, το ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί. Χωρίς ενδοιασμό, Σόιμπλε, Γιούνκερ, Μοσκοβισί, Γκάμπριελ, πρακτικά με μια φωνή η γερμανική ηγεσία και η Κομισιόν, μαζί και το ΔΝΤ, απειλούν ότι θα καταστρέψουν την Ελλάδα αν τολμήσουμε να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξη Τσίπρα.
Αδιαμφισβήτητα είναι τα ντοκουμέντα που έχουν συγκεντρωθεί από την ειδική επιτροπή του υπουργείου οικονομικών και αποδεικνύουν το κατοχικό δάνειο που πήραν οι δυνάμεις κατοχής των ναζί και αρνούνται μέχρι σήμερα να επιστρέψουν οι γερμανικές κυβερνήσεις. Στο πλαίσιο της έρευνας και προετοιμασίας της χώρας έχουν εντοπιστεί χιλιάδες έγγραφα που φέρουν υπογραφές και είναι θέμα χρόνου, το Βερολίνο, να βρεθεί μπροστά σε πολύ δύσκολη θέση και να αναγκαστεί να πληρώσει. Οι ελιγμοί της Γερμανίας και η άρνησή της να αναγνωρίσει το δάνειο , άρα και το χρέος της είναι θέμα χρόνου να γίνουν πανευρωπαικό θέμα, αρκεί φυσικά να υπάρξει η πολιτική βούληση στην Ελλάδα. Πέρα από την πολιτική ή την οικονομική πτυχή, υπάρχει βέβαια και η ηθική παράμετρος που θα εκθέσει παγκόσμια την Γερμανία.
Τραπεζίτες, κοινοτικοί αξιωματούχοι, Γερμανοί κυρίως, αλλά και στο σύνολό τους, νεοφιλελεύθερες δυνάμεις που ευνοούνται και επιθυμούν διακαώς να παραμείνει η Ελλάδα ως «Ειδική Περίπτωση», εκφράζουν όλο και πιο έντονα την στήριξή τους στην κυβέρνηση Σαμαρά. Είτε ακούει κάποιος τις δηλώσεις τρόμου , εκβιασμών και απειλών του πρωθυπουργού, είτε του Σόιμπλε είναι το ίδιο. Ο παρανομαστής είναι κοινός, τα συμφέροντα, πολλά ο εχθρός ένας: ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΠΓΔΜ δεν θα λάβει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., που θα διεξαχθεί στις 18 και 19 Δεκεμβρίου, μεταδίδουν τα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων, επικαλούμενα το προσχέδιο συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Με τη νέα πρωτοβουλία του Μάθιου Νίμιτς να είναι μετέωρη και να μην διαφαίνεται η εκδήλωσή της μέχρι το τέλος του έτους, η ελληνική κυβέρνηση κερδίζει χρόνο καθώς ήταν αδύνατο να ανοίξει ένα νέο μέτωπο , την στιγμή που στην Κύπρο εξελίσσεται η τουρκική πρόκληση με την παραμονή του «Μπαρμπαρός» στην ΑΟΖ.
Η πολιτική σταθερότητα ήταν λοιπόν το ζητούμενο για τους ξένους, τους τροϊκανούς, προκειμένου να κλείσουν την διαπραγμάτευση και όχι τόσο τα τεχνικά ζητήματα. Δηλαδή η συνέχιση της διακυβέρνησης της χώρας από την συγκυβέρνηση, με την οποία και έχουν γίνει όλες οι συμφωνίες, αποφεύγοντας το «ατύχημα» που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ.