Σπύρος Σουρμελίδης

Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκη και η κυβερνηση, θέλουν  να συμπαρασταθούν στον Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέως; Γιατί να επιδιώκουν απο την πρώτη στιγμή (μπάζωμα στον χώρο του δυστυχήματος) έως σήμερα (Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής), να συγκαλύψουν τις τυχόν ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού Υποδομών και μεταφορών; Και αν η προσπάθεια παραπλάνησης τις πρώτες μέρες ηταν μια αναμενόμενη άμυνα  (πλησίαζαν οι εκλογές), ποιός λόγος υπάρχει μετά απο το 41%,  να συνεχίζεται ή ίδια συμπεριφορά;

Σκέψεις υπάρχουν πολλές σε ότι αφορά  τα παραπάνω ερωτήματα. Σίγουρα όμως πρέπει να διερευνηθούν τα ερωτήματα. Γιατί η κάλυψη και προστασία ενός πολιτικού προσώπου, γίνεται για κάποιο σοβαρό λόγο. Δεν μιλάμε για την αυτόματη καταδίκη του υπουργού Καραμανλή. Μιλάμε για την βάσανο της διερεύνησης τυχόν ευθυνών, μιλάμε για έρευνα. Και ομώς κάποιοι φαίνεται να μην θέλουν την έρευνα, αξιοποιώντας θεσμικά εμπόδια. 

Η αποφασιστικότητα των συγγενών των θυμάτων (που στην πλειοψηφία τους ήταν νέα παιδιά) ξυπνάει την κοινωνία η οποία δείχνει να μην μένει απαθής μπροστά σ αυτό το μεγάλο έγκλημα. Η κοινωνία συγκλονίστηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 2023, ασχολήθηκε με τα δικά της στην συνέχεια, αλλά σήμερα σχεδόν 800.000  άνθρωποι έχουν υπογράψει το Αιτημα- Ψηφισμα Καρυστιανού, που ζητά  να μην υπάρχει παραγραφή για τα πολιτικά πρόσωπα που τυχόν ευθύνονται.

Φαίνεται ότι αυτή τη φορά δικαιοσύνη θα αποδοθεί, παρα τις προσπάθειες συγκάλυψης, παραπλάνησης και καθυστερήσεων απο την πλευρά της κυβέρνησης.
 Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στο να μην τιμωρούνται τα μεγάλα εγκλήματα, με πρωταγωνιστές πολιτικά πρόσωπα. Παραμένει χωρίς καμία ουσιαστική συζήτηση το μεγαλύτερο έγκλημα που είναι η ίδια η χρεοκοπία της χώρας. Καμία πραγματική απόδοση ευθυνών για τεράστια  σκάνδαλα, όπως αυτό της Siemens, της Novartis, της υπερκοστολόγησης φαρμακων και ιατρικων υλικών, των εξοπλιστικών κλπ, κλπ. Στην Ελλάδα το κράτος δικαίου είναι άρρωστο, οπως και οι έλληνες γνωρίζουν αλλά και οι διεθνείς οργανισμοί διαπιστώνουν.

Οι Θεσμοί, η πολιτική οπως και η δικαιοσύνη, είναι υπόλογοι. Πρέπει να ανταποκριθούν  στα καθήκοντα τους, αν θέλουμε να  υπάρχει αύριο για την κοινωνία και τη χώρα. 

Η τρομαγμένη κυβέρνηση πριν απο ένα χρόνο ακριβώς , ξεκίνησε με δυο κινήσεις που έδειξαν και την ενοχή αλλά και την προσπάθεια αποφυγής των ευθυνών.  
-Η  πρώτη ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού, στον τόπο της τραγωδίας, το επόμενο πρωινό, οτι “οι ευθύνες είναι διαχρονικές”. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν  να μοιράσει τις ευθύνες ωστε να μην πέσουν όλες στην κυβέρνηση του.

-Ακολούθησε τις επόμενες μέρες το μπάζωμα. 

Απο την ώρα εκείνη, η συζήτηση έχει παρεκτραπεί. Το αποκορύφωμα ήταν η συγκρότηση Εξεταστικής (και οχι Προανακριτικής) Επιτροπής, με το ερώτημα της διερεύνησης απο τον προηγούμενο Αιώνα (1997) για τα κακώς κείμενα στον σιδηρόδρομο. 

Το αποτέλεσμα είναι να μην καλούνται ουσιώδεις μάρτυρες, να μην εξετάζεται καν η δικογραφία της υπόθεσης απο την Εξεταστική Επιτροπή. 

Ομως και απο την δικαιοσύνη η διερεύνηση  ξεκινά απο το περίφημη Σύμβαση 717 για τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρομικών υποδομών. Προσοχή ούτε καν  για τις συμβάσεις 10004 και 10005 που αφορούν τον τεχνολογικό εξοπλισμό των τρένων (τηλεδιοίκηση, επικοινωνίες κλπ). 

Η συζήτηση για το δυστύχημα έχει γίνει συζήτηση που αφορά τα πάντα για τον σιδηρόδρομο. Εξετάζονται και τυχόν οικονομικά σκάνδαλα.   Και κάπου εκεί μέσα υπάρχουν και τα στοιχεία για τις αιτίες του δυστυχήματος.

Για την μη τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας

Για την εγκατάλειψη των υποδομών ασφαλείας

Για τις  προειδοποιήσεις του τεχνικού προσωπικού του ΟΣΕ και τις ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για τις παραιτήσεις τους

Για τις κινήσεις της διοίκησης του ΟΣΕ, που είναι ο υπεύθυνος για την ασφάλεια του δικτύου

Για τις συζητήσεις και ενημερώσεις μεταξύ διοίκησης και υπουργείου

Εδώ αρχίζουν και τα κρίσιμα: Είναι δυνατόν να μην γνώριζε ο κ. Καραμανλής; Είναι δυνατόν να μην τον ενημέρωσε η διοίκηση του ΟΣΕ; Υπάρχει ενδεχόμενο ενημέρωσης του …επιτελικού κράτους, αρα του Μεγάρου Μαξίμου; 

Αν αυτά τα ερωτήματα υπεύθυνα απαντηθούν, τότε θα απαντηθεί και το αρχικό ερώτημα: 

Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκη και η κυβερνηση, θέλουν  να συμπαρασταθούν στον Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέως;