Λαμβάνοντας υπόψη τις τραγικές επιδόσεις της κυβέρνησης ως προς τον σεβασμό των ελευθεριών και το κράτος δικαίου, ιδιαίτερα το σκάνδαλο των υποκλοπών, προκαλεί εύλογη ανησυχία το νομοσχέδιο που συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής για την δημιουργία”Εθνικής Αρχής Κυβερνοασφάλειας”. Το ζήτημα δεν είναι η αναγκαία  θεσμική ασπίδα  του ψηφιακού κράτους από τις στις κυβερνοεπιθέσεις, αλλά το γεγονός ότι όπως καταγγέλθηκε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επί της ουσίας δημιουργεί μια παράλληλη ΕΥΠ, διάτρητη μάλιστα.

Δεν πρόκειται επίσης για Ανεξάρτητη Αρχή όπως καταγγέλθηκε αλλά για έναν οργανισμό που θα είναι επίσης υπό τον έλεγχο του πρωθυπουργού. Σαν να μην διδάχθηκε τίποτα από το ταπεινωτικό για τον ίδιο τον Μητσοτάκη ψήφισμα του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και συνεχίζει απτόητος τον ηθικό και πολιτικό κατήφορο. Για ποιόν λόγο να είναι υπό τον έλεγχο του πρωθυπουργού; καμία απάντηση, ούτε από τον αρμόδιο Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρη Παπαστεργίου.  Όπως έγινε γνωστό επιστήμονες που εκλήθησαν στην Επιτροπή της Βουλής να καταθέσουν τις απόψεις τους, εξέφρασαν έντονο προβληματισμό.

Νεφελώδες νομοσχέδιο, βροχή οι ενστάσεις

 Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ από την συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής, η Παναγιώτα Παπαρίδου, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών,  εξέφρασε τη γνώμη ότι «θα ήταν καλύτερα να είναι ανεξάρτητη αρχή η Εθνική Αρχή Κυβερνοασφάλειας», ζήτησε να ξεκαθαριστεί η σχέση της με τις άλλες αρμόδιες αρχές και να διευκρινιστούν οι αρμοδιότητές της καθώς και τι είδους ελέγχους θα διενεργεί. Επίσης, τόνισε την «ανάγκη να δοθεί η δυνατότητα να στελεχωθεί γρήγορα με ιδιωτικές συμβάσεις η Εθνική Αρχή, ώστε να λειτουργήσει άμεσα και αποτελεσματικά».
Ο Σπυρίδων Τάσσης, πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων Ιδιωτικότητας, σημείωσε ότι «είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίσουμε την Εθνική Αρχή Κυβερνοασφάλειας να λειτουργεί ως ανεξάρτητη αρχή» και τόνισε ότι «πάντα υπάρχει ο φόβος να καταστρατηγηθούν θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών». «Η κυβερνοασφάλεια με την προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων πάνε χέρι-χέρι», ανέφερε συμπληρώνοντας ότι «ο στόχος του νομοσχεδίου θα επιτευχθεί, με περισσότερη ανεξαρτησία της αρχής, επαρκή στελέχωση, αυξημένη χρηματοδότηση και θεσμοθέτηση επαρκούς λογοδοσίας και ελέγχου της Εθνικής Αρχής, αλλά και με τη συνεργασία της με άλλες ανεξάρτητες αρχές που είναι επιφορτισμένες με την διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων».

Ο Χρήστος Ράμμος, πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, είπε ότι είναι απαραίτητο να αποσαφηνιστούν οι αρμοδιότητες της Εθνικής Αρχής ώστε να αποφευχθούν επικαλύψεις, εμπλοκές, σύγχυση και παρεξηγήσεις με ανεξάρτητες αρχές οι οποίες προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα. Όπως είπε, πρέπει να γίνει προσθήκη για να καταστεί σαφές ότι, όχι μόνο η Εθνική Αρχή Κυβερνοασφάλειας αλλά και η ΑΔΑΕ – που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη – έχουν αρμοδιότητα για την διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων.
   Η βουλευτής της Νέας Αριστεράς Θεανώ Φωτίου μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής την Πέμπτη 8 Ιανουαρίου τόνισε:

“Είναι πράγματι ειρωνεία της τύχης να έρχεται για ψήφιση το Σ/Ν μια μέρα μετά  το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη για κατάλυση του κράτους Δικαίου, μεταξύ άλλων  με την εργαλειοποίηση «απειλών για την εθνική ασφάλεια» προκειμένου να παρακολουθεί ο Πρωθυπουργός με την ΕΥΠ και το Predator πολιτικούς αντιπάλους. Και ενώ  το Ευρωκοινοβούλιο ζητεί να μην υπάγεται η ΕΥΠ στον άμεσο έλεγχο του Πρωθυπουργού, τώρα μπαίνει και η κυβερνοασφάλεια υπό τον απόλυτο έλεγχό του.

Το Νομικό Πρόσωπο Κυβερνοασφάλειας, που ιδρύεται ΔΕΝ είναι Εθνική Αρχή γιατί δεν είναι ανεξάρτητο. Περισσότερο μοιάζει με μια ΕΥΠ του κυβερνοχώρου. Δεν διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο αλλά από έναν Διοικητή που ορίζει το Υπουργικό Συμβούλιο χωρίς σύμφωνη γνώμη της Βουλής κι από δύο υποδιοικητές που ορίζει ο Υπουργός Ψηφιακής διακυβέρνησης. Ο Διοικητής είναι αρμόδιος για τα πάντα: από το σχεδιασμό, την κατανομή των θέσεων, έως τη συγκρότηση επιτροπών και ομάδων εργασίας, τη διαχείριση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και την ανάθεση σε τρίτους μελετών, έργων και υπηρεσιών, μάλλον με διαδικασίες απ’ ευθείας αναθέσεων. Τα προσόντα του, αντίθετα είναι πολύ υποβαθμισμένα, ενώ μπορεί να είναι απόστρατος αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας. Μόνος στόχος: Η επιλογή ατόμου αρεστού στον Πρωθυπουργό.