Ο Κυριάκος Μητσοτάκης  εντός των επομένων ημερών, θα πάρει τις αποφάσεις του για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Από  το βήμα της βουλής έκανε την ύστατη προσπάθεια να σταθεί στα ήδη πήλινα πόδια του. Υποσχέθηκε νέο επίδομα που κατά μέσο όρο θα κυμαίνεται μεταξύ 22 και 30 ευρώ το μήνα. Μια απόφαση που θυμίζει την μεταπολεμική Ελλάδα με τα συσσίτια. Τότε υπήρχε λόγος. Σήμερα τα συσσίτια συνάδουν με την ψηφιακή εποχή. Θα κατατίθενται τα μικροποσά σε κάρτες που ήδη υπάρχουν και πλουτίζουν τις εταιρείες που τις προωθούν, ελπίζοντας ότι οι ψηφοφόροι θα εκτιμήσουν τη μεγαλοψυχία του αυτοκράτορα των επιδομάτων. Που όμως παραπέμπει σε κινήσεις απελπισίας, λίγο πριν την λευκή πετσέτα.

Το δεύτερο μείζον ζήτημα των ημερών ήταν η παρέμβαση του εισαγγελέα Ισίδωρου Ντογιάκου. Η καταλυτική σύγκριση των εισαγγελικών αρχών Ελλάδας -Βελγίου και η έντονη κριτική που δέχεται για την στάση του στο σκάνδαλο των υποκλοπών, σε συνδυασμό με την διάχυτη αίσθηση ότι συμπορεύεται με τις πολιτικές ανάγκες της κυβέρνησης, οδήγησαν τον Ντογιάκο σε μια πανικόβλητη άμυνα, με επίθεση προς ΜΜΕ και δημοσιογράφους. Το ερώτημα είναι ένα και είναι πολύ επιθετικό. Ποιός θα πάει μέχρι τέλους; όσοι ασκούν κριτική και ζητούν δικαιοσύνη ή όσοι εργάζονται νύχτα μέρα για να οδηγηθούμε ..σε αδιευκρίνιστες υποκλοπές;

Αναζητώντας στηρίγματα

Ο Μητσοτάκης έριξε ένα από τα τελευταία του χαρτιά. Επί 3,5 χρόνια ως πρωθυπουργός ο πρωθυπουργός αγωνιούσε να μην ξεφύγει από τις εξαρτήσεις του . Έτσι, για να διατηρήσει αλώβητα τα υπερκέρδη επινόησε έναν μηχανισμό επιδομάτων που τείνει να μονιμοποιηθεί. Αντί κοινωνικής πολιτικής, αύξηση κατώτατου μισθού, συλλογικές συμβάσεις, ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, δίνει επιδόματα που ισχύουν για λίγο και μετά αποσύρονται. Το γεγονός ότι ένα ακόμη επίδομα εμφανίζεται λίγο πριν ανακοινώσει τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, δείχνει την πολιτική αμετροέπεια, αλλά και πόσο αδίστακτος υποστηρικτής των ολιγαρχικών συμφερόντων είναι. Αλλά πλέον και πολύ ευάλωτος ...
Ο Μητσοτάκης αγωνιά για το μέλλον του και είναι προφανές ότι παράλληλα με την προσπάθεια εξαγοράς συνειδήσεων μέσω επιδομάτων, ενδιαφέρεται τρομερά για το πως θα κινηθεί η δικαιοσύνη. Και στην αγωνία του αυτή, βρήκε έναν ακόμη σύμμαχο, τον Ισίδωρο Ντογιάκο, είτε συμπτωματικά, είτε ηθελημένα.  Σε κάθε περίπτωση ένα ολόκληρο σύστημα βρίσκεται σε απορρύθμιση και η αγωνία τους είναι εμφανής. Άλλωστε οι καταγγελίες μέσα στη βουλή, αυτό ακριβώς καταγράφουν..

Επειδή  η χώρα που ζούμε είναι μηχανή παραγωγής σκανδάλων και η βεβαιότητα για την ατιμωρησία είναι διάχυτη σε όλη την χώρα, με εξαίρεση ίσως τον Άρειο Πάγο, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως η παρέμβαση Ντογιάκου ήταν κάτι σαν επίδομα προς τον πρωθυπουργό. Η επίθεση του εισαγγελέα κατά όσων ερευνούν προκαλεί εντύπωση. Επίσης,ι το σημείο της δήλωσής του που επικαλείται αναφορά του Βέλγου εισαγγελέα  ότι : «Χωρίς τις υποκλοπές δεν αντιμετωπίζεται το έγκλημα» είναι περίεργη.  Ποιός ποτέ στην Ελλάδα μίλησε για τέτοιου είδους υποκλοπές για τη δίωξη του εγκλήματος; ταυτίζει δηλαδή υπουργούς, την ηγεσία του ΓΕΕΘΑ, πολιτικούς ηγέτες και δημοσιογράφους με το κοινό έγκλημα;. Το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι η καταρράκωση του συντάγματος, ο χλευασμός του όρου “εθνική ασφάλεια” και φυσικά ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά η δικαιοσύνη όταν αποκαλύπτεται. Η μειονεξία του Ντογιάκου  έναντι του τρόπου αντίδρασης της βελγικής δικαιοσύνης είναι εμφανής. Η επίκληση των διαφορών στην λειτουργία δεν αναιρεί το γεγονός ότι ενώ γίνονται ανακρίσεις και έρευνες για τις υποκλοπές, η μεν κυβέρνηση εμπόδισε κάθε απόπειρα έρευνας η δε δικαιοσύνη δεν έχει καλέσει κανέναν απολύτως. Ούτε τις εταιρείες που χρησιμοποιούσαν το Predator, ούτε τον Δημητριάδη, ούτε τον Κοντολέοντα, ούτε έκαναν έφοδο στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να πάρουν στοιχεία.

Φυσικά ο Ντογιάκος έχει δίκιο όσον αφορά τις πιέσεις εκδοτών και δημοσιογράφων, αλλά δουλειά του είναι να τις αποκρούει. Ενοχλείται για την κριτική στις υποκλοπές , αλλά δεν ενοχλείται που μόλις το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου ο Άδωνις Γεωργιάδης ζητούσε από το Ειδικό Δικαστήριο να πάει φυλακή η Τουλουπάκη; δεν ενοχλήθηκε ποτέ ο Ντογιάκος που ένας εισαγγελέας αποφάνθηκε ότι στους λογαριασμούς του οι Γεωργιάδης και Αβραμόπουλος έχουν αδιευκρίνιστες καταθέσεις;

Και επίσης ναι μεν όπως σημειώσαμε ο Ντογιάκος μπορεί να ενοχλείται και έχει δικαίωμα να το δηλώνει δημόσια , σχετικά με πιέσεις και επιθυμίες δημοσιογράφων ή πολιτικών, από την άλλη όμως ελέγχεται και ο ίδιος . Γιατί στη δήλωσή του ζητά ουσιαστικά εκτεταμένο φορολογικό έλεγχο για να διαπιστωθεί πως γίνεται κάποιος εκδότης στην Ελλάδα. Προς τι οι απειλές; η Ελλάδα είναι στη θέση 118 στην παγκόσμια κατάταξη ως προς την ελευθερία του Τύπου, αλλά ποτέ κανένας εισαγγελέας δεν ζήτησε κάτι τέτοιο για τα ΜΜΕ που στηρίζουν την κυβέρνηση. Και ο Τράγκας κύριε Ντογιάκο Έλληνας πολίτης ήταν…..

Και η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη βρίσκονται υπό πίεση. Η κυβέρνηση δέχεται πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις. Για διαφορετικό λόγο βρίσκεται υπό πίεση η δικαιοσύνη. Ο λόγος για τον οποίο η πίεση στη δικαιοσύνη είναι τόσο έντονη αυτή τη φορά, οφείλεται στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχει εκφραστεί δημόσιος προβληματισμός για την στάση της σε μεγάλες υποθέσεις. Τα σκάνδαλα Ζήμενς και Νοβάρτις, οι υποκλοπές, η υπόθεση Λιγνάδη και άλλες έχουν προκαλέσει το περί δικαίου αίσθημα.

Καλό θα ήταν λοιπόν η δικαιοσύνη να αντιληφθεί ότι η κοινωνία των ανισοτήτων, τα σκάνδαλα διαφθοράς , το παρακράτος και οι αδικίες επιδρούν σημαντικά στην διαμόρφωση της άποψης του κόσμου για τον τρόπο που εργάζονται οι εισαγγελείς και οι δικαστές. Οι ίδιοι λοιπόν ας επιλέξουν, αν θα αφήσουν το στίγμα τους στην ιστορία ως υπηρέτες του δικαίου ή θα τους συνοδεύει η γκρίζα εικόνα ότι οι πολιτικές προτιμήσεις υπερισχύουν...