του Σωτήρη Σιδέρη

Κάτι πολύ σαθρό, επικίνδυνο εθνικά ,  υπόγειο πολιτικά και αλλόκοτο θεσμικά  δονεί κορυφαίους θεσμούς και υπηρεσίες  της χώρας που  συνιστούν  ένα ισχυρό πλέγμα ασφάλειας της χώρας. Επιλέγουμε να αναλύσουμε την λειτουργία δυο κορυφαίων θεσμών, του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της ΕΥΠ που βρίσκονται στο προσκήνιο το τελευταίο διάστημα καθώς προκαλεί δέος η αντίδρασή τους σε κορυφαία γεγονότα που προβληματίζουν την κοινή γνώμη..
Ειδικότερα για την ΕΥΠ , διευκρινίζουμε ότι ουδέποτε αποτέλεσε το αντικείμενό μας, ωστόσο ένας καταιγισμός δημοσιευμάτων για την δράση της τουρκικής ΜΙΤ και το τι συμβαίνει στα νησιά μας προκαλούν εύλογα και πολλά ερωτηματικά. Περισσότερο όμως απ΄όλα ερωτηματικά προκαλεί η ίδια η κυβέρνηση.

 
Ενδεικτικά αναφέρουμε την ανήκουστη δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου ότι «τέτοιου είδους συμπεριφορές από πλευράς Τουρκίας, δεν βοηθούν στην εκτόνωση της έντασης, που θα έπρεπε να επιζητούν και οι δύο πλευρές αυτήν την ώρα» και αναφέρονταν στην επικίνδυνη όσο και  ταπεινωτική παρενόχληση του ελικοπτέρου που τον μετέφερε, μαζί με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ παρακαλώ, σε ακριτικά φυλάκια, στις Οινούσσες, το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι. Ποιος άραγε είπε στον Παναγιωτόπουλο ότι η Τουρκία επιδιώκει εκτόνωση της έντασης ; ακριβώς το αντίθετο, την ένταση θέλει η Τουρκία. Αλλά όταν ένας υπουργός άμυνας δεν έχει άλλο τρόπο αντίδρασης και αποδέχεται περίπου ως μοιραία πραγματικότητα την κατάσταση αυτή, τότε κάτι  δραματικά περίεργο κλίμα  υπάρχει στο υπουργείο Άμυνας. Που όμως εκπέμπεται από την πολιτική ηγεσία, που έχει την ευθύνη των αποφάσεων.
Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου που η πολιτική ηγεσία διακατέχεται από το καθήκον της  αποστολής, θα συνεδρίαζαν εκτάκτως κυβερνητικά και κρατικά όργανα για να πάρουν αποφάσεις.  Στην Ελλάδα όμως αντί να συνεδριάζουν τα όργανα , οι υπουργοί γράφουν εξυπνάδες υποτίθεται στ μέσα κοινωνικής δικτύωσης .

Στο ίδιο μήκος κύματος και το υπουργείο Εξωτερικών , το οποίο σε ανακοίνωσή του κάλεσε την Τουρκία να  εισέλθει στον 21ο αιώνα και να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ελλάδας και των λοιπών χωρών της περιοχής και να εργαστεί εποικοδομητικά στο πλαίσιο των κανόνων καλής γειτονίας, σεβόμενη και όχι παραβιάζοντας συστηματικά το διεθνές δίκαιο.
Εκτός 21ου αιώνα μάλλον η Ελλάδα βρίσκεται και όχι η Τουρκία . Ο αιώνας που διανύουμε είναι αιώνας βίαιων αλλαγών και ανακατατάξεων,  αλλαγής συνόρων, σφοδρών πολέμων που αφήνουν απίστευτα ερείπια πίσω τους, αδικία , μετανάστευση και φρίκη.  Η Ελλάδα , αν θέλει να προστατευθεί πρέπει να αλλάξει πολιτική και κυρίως να αποκτήσει στρατηγικό σχέδιο. Αυτό το επεισόδιο δεν τιμά την χώρα, ούτε την πολιτική ηγεσία, ούτε τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ουδείς επιζητά πόλεμο, επεισόδια ή ψυχρό πόλεμο. Μια σοβαρή χώρα προετοιμάζεται  και δρα για να αποτρέπει αυτά τα ενδεχόμενα , να τα προλαμβάνει ή και να επιβάλλει τον σεβασμό. Τίποτα απ΄όλα αυτά δεν κάνει η Ελλάδα . Οι ανακοινώσεις δε που εκδίδονται θα μπορούσαν να είναι διάλογοι σε αριστοφανική κωμωδία. 

Δεύτερο παράδειγμα που προκαλεί έντονες ανησυχίες οι καταιγιστικές αποκαλύψεις , εκτιμήσεις ή διαρροές πληροφοριών ότι η τουρκική μυστική υπηρεσία, η ΜΙΤ, είτε καίει δάση στην Ελλάδα, είτε κυνηγά γκιουλενιστές σε ελληνικό έδαφος, είτε προκαλεί εξεγέρσεις σε στρατόπεδα μεταναστών , όπως στη Μόρια το Φεβρουάριο. Και μόνο η ανάγνωση αυτών των πληροφοριών σε πλήθος ρεπορτάζ εφημερίδων και ιστοσελίδων προκαλούν εθνικό σοκ.  Δεν χρειάζεται να ασχολείται κανείς με τα ενδότερα αυτής  της υπηρεσίας  για να καταλάβει ότι κάτι σάπιο υπάρχει.
Δεν μπορεί να μην καθαιρεθεί το σύνολο  των αρμοδίων της ΕΥΠ, είτε όλα αυτά ισχύουν είτε όχι. Αν ισχύουν σημαίνει ότι η ΕΥΠ είναι ξέφραγο αμπέλι, διαλυμένη, χωρίς καμία ικανότητα να υπερασπιστεί την ασφάλεια της χώρας. Αν δεν ισχύει όφειλε να τα έχει διαψεύσει. Και αφού δεν τα διαψεύδει κανείς, οφείλει η κυβέρνηση να προβεί είτε σε κάθαρση, είτε να τεθεί ζήτημα συνολικής λειτουργίας και της κυβέρνησης και της ΕΥΠ. Τίποτα όμως δεν συμβαίνει. Είτε πρόκειται για την μακαριότητα των ανίκανων, είτε πρόκειται για παιχνίδια που είναι επικίνδυνα και απειλούν την ασφάλεια και τα συμφέροντα της χώρας, είτε όντως η ΕΥΠ αντί για χρήσιμη, είναι επικίνδυνη και ίσως ασχολείται αποκλειστικά με το εσωτερικό της χώρας και όχι με τον εξωτερικό κίνδυνο. Δηλαδή αν μια ξένη μυστική υπηρεσία, η ΜΙΤ ας πούμε θελήσει να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα θα είναι η πιο εύκολη αποστολή της.

Αντί λοιπόν όλα αυτά να αποτελέσουν ζήτημα επείγουσας σημασίας για την πολιτική ηγεσία της χώρας, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η κυβέρνηση θεσμοθετεί μυστικά κονδύλια στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το υπουργείο Εξωτερικών είναι ανύπαρκτο και δεν παράγει πολιτική, το δε Μέγαρο Μαξίμου είναι αποκλειστικά επικεντρωμένο στις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, στα σενάρια των εκλογών, στις απευθείας αναθέσεις στην μικροπρέπεια και στον κομματικό μικρόκοσμο. Σε έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος δεν μπορεί μια κυβέρνηση να έχει αποσυνδεθεί από την πραγματικότητα και να μην αναλαμβάνει δράση στα μεγάλα και σοβαρά.