Πόσο αξίζει η ζωή ενός 17χρονου; Σύμφωνα με την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, η ζωή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, «αποσβένεται» μετά από 10 και κάτι χρόνια παραμονής στη φυλακή. Πρόκειται, άραγε, για σύμπτωση ή για μια ριζωμένη πεποίθηση, πως όταν ένας 17χρονος βρίσκεται στο «σκοπευτικό στόχαστρο» ενός αστυνομικού, μάλλον «πήγαινε γυρεύοντας»; Γιατί η προχθεσινή απόφαση, μας θυμίζει μια πανομοιότυπη περίπτωση, πριν 34 χρόνια, ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου, ένας άλλος 17χρονος, ο Μιχάλης Καλτεζάς, έπεφτε νεκρός από την σφαίρα του αστυνομικού Μελίστα. Κατά σύμπτωση και τότε, μετά την πρωτόδικη απόφαση, ήρθε το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, σχεδόν να αθωώσει το δράση. Η την βάναυση δολοφονία Τεμπονέρα από τον παρακρατικό Καλαμπόκα, που φυλακίστηκε με επιεική ποινή και πολύ γρήγορα «αποκαταστάθηκε» ως …Διευθυντής σε Τράπεζα.

Ολ αυτά δε, δεν είναι δυνατόν να δικαιολογηθούν με την «καραμέλα» των ημερών ότι λόγω της τροποποίησης  του Ποινικού Κώδικα (ενός Κώδικα που ήταν από το 1952) αλλάζουν μια σειρά από δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες έχουν εκδικασθεί σε πρώτο βαθμό με τον παλιό ΠΚ, αλλά σε δεύτερο βαθμό με τον ΝΠΚ. Το δικαστήριο αποφασίζει, όχι ο νόμος αυτομάτως. Λοιπόν, πόσο αξίζει η ζωή ενός 17χρονου;

Η αρχική ικανοποίηση της ομόφωνης καταδίκης του πρώην ειδικού φρουρού για εκ προθέσεως ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο, ακολούθησε το "πάγωμα" όταν πολιτική αγωγή και ακροατήριο άκουσαν την πρόεδρο του δικαστηρίου να ανακοινώνει την επίσης ομόφωνη χορήγηση του ελαφρυντικού του προτέρου σύννομου βίου και την ποινή κάθειρξης 13 ετών, ποινή κατά δύο χρόνια επιεικέστερη σε σχέση με αυτή που πρότεινε ο εισαγγελέας Β. Χανής. Ένα "ντροπή σας" ακούστηκε από το βάθος της αίθουσας, υπερκαλύπτοντας κάθε άλλο ψίθυρο. "Μία οικογένεια καταστρέφεται για δεύτερη φορά με αυτή την απόφαση" ήταν τα σχόλια των λιγοστών παρευρισκόμενων, που θέλησαν να διανύσουν τα χιλιόμετρα για τη Λαμία, προκειμένου να είναι αυτήκοοι μάρτυρες στην αυλαία μιας από τις σημαντικότερες υπόθεσης των τελευταίων ετών, η οποία στιγμάτισε όχι μόνο συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά μια ολόκληρη γενιά. Την ίδια ώρα, το πανό με υπογραφή "Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Λαμίας" που έχει τοποθετηθεί έξω από το Μέγαρο του Εφετείου φαίνεται να εκφράζει αρκετούς: "Οι ένοχοι αθώοι και οι αθώοι ένοχοι. Τα παιδικά χαμόγελα θα σας στοιχειώνουν για πάντα".

Η δικαιοσύνη χρειάστηκε 11 χρόνια για να καταλήξει στην τελεσίδικη κρίση της για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η  δικαστική διερεύνηση αποδείχτηκε πολυετής και οι ποινές αναντίστοιχες της βαρύτητας των αδικημάτων, πλήττοντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο έκρινε ένοχο για ανθρωποκτονία από πρόθεση και με δόλο το δολοφόνο του Γρηγορόπουλου, Επαμεινώνδα Κορκονέα αλλά «έσπασε» τα ισόβια, υιοθετώντας την πρόταση του εισαγγελέα και αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου. Του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 13 ετών που σε συνδυασμό με το χρόνο που έχει εκτίσει και την εργασία εντός της φυλακής, μπορεί να οδηγήσει άμεσα στην αποφυλάκισή του. Ταυτόχρονα έκρινε αθώο λόγω έλλειψης δόλου το συγκατηγορούμενό του Βασίλη Σαραλιώτη, που έχει ήδη αποφυλακιστεί από το 2012.
Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής, Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου, έκαναν λόγο για προδιαγεγραμμένη κρίση και μεθοδεύσεις όπως οι καθυστερήσεις και οι αναβολές στη δίκη, προκειμένου ο Κορκονέας να διεκδικήσει ευνοϊκότερη μεταχείριση. Από νομικής άποψης η αναγνώριση του ελαφρυντικού είναι οριακή και όταν αφορά τον δολοφόνο ενός 15χρονου είναι κατά τους νομικούς τουλάχιστον υπερβολική. Για «ακραίες νομικές επινοήσεις», έκανε λόγο ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, υπογραμμίζοντας την αντίφαση από το γεγονός πως αναγνωρίζεται ελαφρυντικό σε ένα δολοφόνο που επικαλέστηκε «ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος» για να δικαιολογήσει την πράξη του.
Όσον αφορά την κρίση των ενόρκων, σε περιπτώσεις μικτών δικαστηρίων, σχεδόν πάντα ευθυγραμμίζεται με αυτή των τακτικών δικαστών, σε τέτοιας βαρύτητας αδικήματα.  Ο Εισαγγελέας της έδρας από την πλευρά του και προκειμένου να τεκμηριώσει την πρότασή του ισχυρίστηκε ότι «υπήρξε μία αμελής και αντιδεοντολογική συμπεριφορά από την πλευρά του κατηγορουμένου», υποβαθμίζοντας προκλητικά το γεγονός ότι πυροβόλησε και σκότωσε ένα μαθητή, εν ψυχρώ, μέσα στο Κέντρο της Αθήνας. Όπως ακριβώς είχε επιχειρηθεί να γίνει και τότε από το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο.
Το ερώτημα όμως θα στοιχειώνει μια ολόκληρη κοινωνία για πάντα: Πόσο στοιχίζει η ζωή ενός 17χρονου;