Προσαρμοσμένες στις ανάγκες του άξονα Γερμανίας –Γαλλίας ήταν οι προτάσεις που παρουσίασε ο πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν Κλωντ Γιούνκερ με την ομιλία του στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο στις 13 Σεπτεμβρίου. Τις περισσότερες από τις προτάσεις αυτές, όπως ο διορισμός υπουργού Οικονομικών, η  απαγόρευση πώλησης  στρατηγικών υποδομών σε τρίτους, δηλαδή στους κινέζους, το ταμείο για την Άμυνα και άλλες ακόμη, ήδη τις συζητούσαν πολύ καιρό πριν   το Παρίσι και το Βερολίνο  , ενώ πολιτικοί παράγοντες με δηλώσεις τους έδειχναν την κατεύθυνση που παρουσίασε τελικά ο Γιούνκερ.

Ο Γιούνκερ, ο Μακρόν και η Μέρκελ που όπως όλα δείχνουν θα επανεκλεγεί, δρομολογούν σειρά μεταβολών σε πολιτικές της ΕΕ υπό την πίεση πληθώρας προβλημάτων , κυρίως του  αδύναμων οικονομικά στρωμάτων, ιδιαίτερα της νεολαίας,  ωστόσο , είναι απολύτως βέβαιο ότι οι αλλαγές αυτές όχι μόνο δεν θα βελτιώσουν  τον έντονο ευρωσκεπτικισμό, αντίθετα θα τον ενισχύσουν. Η σημαντικότερη παράμετρος της επίσκεψης Μακρόν στην Αθήνα αφορούσε ακριβώς τις εξελίξεις αυτές, καθώς η Γαλλία προσπαθεί να πάρει μαζί της σειρά χωρών, προκειμένου να διαπραγματευθεί από θέση ισχύος με τη Μέρκελ. Απομένει να δούμε τις αντιδράσεις της Γερμανίας μετά τις εκλογές.
Η ευέλικτη εργασία, οι μειώσεις αποδοχών, η ανεργία , η επέλαση συνολικά νεοφιλελεύθερων κανόνων στην οικονομία, η καταπόντιση του κοινωνικού κράτους και η ενίσχυση και στήριξη των μεγάλων Ομίλων, δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις στην ΕΕ.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η διαπραγμάτευση Γερμανίας –Γαλλίας θα είναι καθοριστική για τα συμφέροντα των δύο αυτών χωρών, αλλά θα πλήξουν τα μικρότερα κράτη.
Η διαφαινόμενη κατάργηση του βέτο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ενδεχομένως και της διεύρυνσης κάποια στιγμή, η θεσμοθέτηση των πολλών ταχυτήτων , η επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων μέσω της νομοθεσίας υπέρ των Ομίλων και των μεγάλων επιχειρήσεων  προκαλούν προβληματισμό. Ιδιαίτερα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, είναι φανερό ότι η Γερμανία και η Γαλλία προωθούν την στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, την συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, τον έλεγχο της στρατιωτικής βιομηχανίας και όλα αυτά την στιγμή που το περιβάλλον ασφάλειας επιδεινώνεται.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να αφήσει χωρίς μάχη να θεσμοθετηθούν οι αλλαγές αυτές, διότι πλήττονται τα εθνικά της συμφέροντα. Μέσω της κατάργησης του βέτο , το Παρίσι και το Βερολίνο θα λαμβάνουν ουσιαστικά τις αποφάσεις με αποκλειστικό γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα.  Πράγματι , όπως είπε ο Γιούνκερ η Συνθήκη προβλέπει την λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία, ωστόσο το γεγονός ότι προκαλούνται έντονες δυσλειτουργίες οδήγησαν σε ουσιαστική  αναστολή της εφαρμογής της πρόβλεψης αυτής διότι σε επιμέρους θέματα εφαρμόζονταν.
Κρίσιμο επίσης ζήτημα για την Ελλάδα είναι πως θα διαμορφωθεί η θέση της ΕΕ έναντι της Τουρκίας καθώς όλα δείχνουν ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο, πέρα από τις δημόσιες αντεγκλήσεις για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βίζας κλπ. Κρίσιμη από κάθε άποψη είναι επίσης η θέση που θα διατυπώσει η ΕΕ στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν. Γιατί η ΕΕ αναγνωρίσει το Κουρδιστάν, όπως έκανε π.χ. με το Κόσσοβο , τότε οι διεθνείς εξελίξεις με επίκεντρο την Τουρκία θα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας  με αλλαγές συνόρων και αυτό είναι  πραγματικά εθνικό θέμα για την Ελλάδα.
Ειδικότερα σε επιμέρους θέματα ο Γιούνκερ πρότεινε:
Καταπολέμηση της τρομοκρατίας: «Ζητώ μια ευρωπαϊκή μονάδα πληροφοριών η οποία θα διασφαλίζει ότι τα δεδομένα που αφορούν τρομοκράτες και αλλοδαπούς μαχητές θα είναι αυτομάτως διαθέσιμα προς κοινή χρήση στις υπηρεσίες πληροφοριών και στην αστυνομία.»
Ισχυρότερος παγκόσμιος παράγοντας: «Θέλω τα κράτη μέλη να εξετάσουν ποιες αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής μπορούν να λαμβάνονται όχι πια με ομοφωνία, αλλά με ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία. Η Συνθήκη ήδη το προβλέπει.»
Βελτίωση της νομοθεσίας Δεν πρέπει να  ανακατευόμαστε στην καθημερινή ζωή των ευρωπαίων πολιτών (...) Δεν πρέπει να τους κατακλύζουμε με νέες πρωτοβουλίες ή να επιδιώκουμε ακόμα περισσότερες αρμοδιότητες. Θα πρέπει να επιστραφούν αρμοδιότητες στα κράτη μέλη, όπου αυτό έχει νόημα.»
«Θα συστήσω Ειδική Ομάδα για την Επικουρικότητα και την Αναλογικότητα, η οποία θα εξετάσει με κριτικό πνεύμα όλους τους τομείς πολιτικής ώστε να διασφαλιστεί ότι αναλαμβάνουμε δράση μόνο εκεί όπου η ΕΕ προσδίδει προστιθέμενη αξία.»
Θεσμική μεταρρύθμιση: «Η Ευρώπη θα λειτουργούσε καλύτερα, αν ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν ένα πρόσωπο (...) Η Ευρώπη θα ήταν πιο εύκολα κατανοητή, αν ένας καπετάνιος κυβερνούσε το πλοίο (...) Η ύπαρξη ενός μόνο Προέδρου θα αντικατόπτριζε καλύτερα την πραγματική φύση της Ευρωπαϊκής Ένωσής μας, τόσο ως ένωσης κρατών όσο και ως ένωσης πολιτών.»
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα πρέπει σταδιακά να γίνει το ευρωπαϊκό "ΔΝΤ", η Κομισιόν θα καταθέσει τις προτάσεις της τον Δεκέμβριο.