του Σπύρου Σουρμελίδη

Πρώτα διακήρυξαν ένα ψυχροπολεμικό δόγμα κατά της Ρωσίας κατά διαβολική σύμπτωση και πάλι από το έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας, όπως και το 1946, και λίγες μέρες αργότερα ξεκίνησαν μια νέα Σταυροφορία. Οι ηγέτες της Δύσης, οι αρχηγοί του ΝΑΤΟ, ανοίγουν και πάλι τις πύλες της Κόλασης, διστακτικά αλλά σταθερά.

Τις μέρες που οι τζιχαντιστές δολοφόνοι έσφαζαν σε απευθείας μετάδοση αμερικανούς κάπου μεταξύ Συρίας και Ιράκ, ο Ομπάμα  είχε ακόμα την προσοχή του στραμμένη στη Μόσχα.  Ο Ομπάμα έφτασε στα σύνορα της Ρωσίας, στο Ταλίν της Εσθονίας, λίγα χιλιόμετρα από το ρωσικό έδαφος για να εξαγγείλει ένα νέα Δόγμα. Το ΝΑΤΟ θα επεμβαίνει σε 48  ώρες όπου και όταν χρειαστεί σε όποια περιοχή χρειαστεί. Ο αμερικανός Πρόεδρος προανήγγειλε  αυτό που υιοθέτησαν δυο 24ωρα αργότερα οι ηγέτες του ΝΑΤΟ, στην Σύνοδο Κορυφής της Ατλαντικής Συμμαχίας στο Κάρντιφ της Ουαλίας. Βασικό μέλημα είναι η ασφάλεια της ανατολικής Ευρώπης, που όπως υποστηρίζουν τώρα οι αμερικανοί και οι ΝΑΤΟικοί συνολικά απειλείται από την …Ρωσία. Με αυτό  συμφώνησαν και  οι 28 ηγέτες μαζί και ο δικός μας Αντώνης Σαμαράς!

Στα μέσα της δεκαετίας του 90, στις ΗΠΑ όλοι έτριβαν τα χέρια τους πανηγυρίζοντας για το «Τέλος της Ιστορίας», δηλαδή για την απόλυτη νίκη της καπιταλιστικής οικονομίας και της επικυριαρχίας των ΗΠΑ που έμειναν η μοναδική αυτοκρατορία πάνω στον πλανήτη. Σήμερα, 20 χρόνια μετά βλέπουν να ξεφυτρώνουν παντού εστίες πολεμικής έντασης και μίσους , στην  Αφρική ανατολικά και δυτικά, στην Μέση Ανατολή με τον νέο κίνδυνο τους τζιχαντιστές, αλλά και στην ίδια την Ευρώπη, στην Ουκρανία που προκαλεί μια διαρκώς κλιμακούμενη κόντρα με την Ρωσία. Το σχέδιο της  παντοκρατορίας δεν πάει καλά, αφού το χρήμα ρέει προς την Κίνα, την Ινδία, την  Βραζιλία, την Ρωσία ή και το Βιετνάμ  , φεύγει όμως από την παλαι ποτέ κραταιά Δύση. Και μπορεί οι  πιο πλούσιοι άνθρωποι στον πλανήτη να είναι δυτικοί , μπορεί οι ισχυρότερες πολυεθνικές εταιρίες να είναι δυτικές, μόνο που  όλο και περισσότερες δεν έχουν πλέον έδρα σε κάποια δυτική  χώρα  αλλά σε κάποια από τις ανερχόμενες οικονομικά δυνάμεις ή σε φορολογικούς παραδείσους.

 Σε άλλες εποχές  όταν τα πράγματα έφταναν σε σημείο που αν  μην συμφέρουν οι μπίζνες ή όταν κάποια χώρα (π.χ. Γερμανία η Γαλλία ή Ρωσία) αποκτούσε λίγο περισσότερο δύναμη αλλάζοντας την ισορροπία, η λύση βρισκότανε δια των πολέμων.  Σήμερα αν και ο πόλεμος δεν είναι μια τόση εύκολη υπόθεση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, αλλά ούτε ευθέως κατά της Ρωσίας ή της Κίνας, αναζητούνται περιφερειακές συγκρούσεις, αναταραχή που θα φέρει αρχικά μια ανισορροπία με την ελπίδα στην συνέχεια να φτάσουμε σε κάποια νέα ισορροπία που θα συμφέρει την αυτοκρατορία.

Έτσι βλέπουμε λοιπόν να υποδαυλίζετε μια κρίση με την Ρωσία, μέσω της ουκρανικής κρίσης. Στόχος είναι σε πρώτο πλάνο η Ρωσία αλλά είναι  σαφές από τώρα ότι χαμένη θα βγει και η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία. ΚΙ αυτό γιατί η σύγκρουση με την Ρωσία γίνεται αυτή την ώρα σε οικονομικό επίπεδο. Η κατάρρευση των καλών οικονομικών και εμπορικών σχέσεων Ευρώπης-Ρωσίας θα βλάψει την ρωσική οικονομία, θα βλάψει όμως πολλαπλασίως την ευρωπαϊκή  οικονομία η οποία εκτός όλων των άλλων εξαρτάται και ενεργειακά από την Ρωσία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Η Γερμανία  δείχνει αυτή την ώρα να συμφωνεί με τους αμερικανούς σε ότι αφορά τις σχέσεις με την Μόσχα, κάτι ανάλογο κάνει και η Γαλλία η οποία σταμάτησε με μεγάλο κόστος πρόγραμμα στρατιωτικής συνεργασίας με την Ρωσία. Για την Μεγάλη Βρετανία είναι δεδομένο  ότι θα ακολουθήσουν την γραμμή της Ουάσινγκτον, ενώ με μεγάλη θέρμη υπερθεματίζουν σε αντιρωσισμό οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης, οι Βαλτικές, η Πολωνία κα. Χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα δεν τολμούν να αντιδράσουν κάν,  λόγω της οικονομικής κατάστασης  ή με πρόσχημα αυτή.Όλα δείχνουν ότι ο νέος Ψυχρός Πόλεμος έχει ξεκινήσει. Στην   Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Κάρντιφ έγιναν τα εγκαίνια. Κατά διαβολική σύμπτωση από το έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας όπου και το 1946 είχε ανακηρύξει τον Ψυχρό Πόλεμο ο Ουίλσον Τσόρτσιλ.

Σύγχρονη Σταυροφορία 

Έκπληκτοι, στην αρχή, έντρομοι μετά και οργισμένοι  στο τέλος, όλοι εμείς στην Δύση βλέπουμε κεφάλια να κόβονται σε ζωντανή σύνδεση,  από τους Τζιχαντιστές  του Αμπού Μπακρ αλ –Μπαγνταντί (Abu Bakr al-Baghdadi) η Σείχη Ιμπραήμ, κάπου εκεί στην ανατολική Συρία και στο βορειο-δυτικό Ιράκ. Στην περιοχή που ιδρύθηκε το Χαλιφάτο, το Ισλαμικό Κράτος που απειλεί να καταλάβει τον  Λίβανο,  την Ιορδανία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, το Κουβέιτ, την Τουρκία και την Κύπρο.
Η απίστευτη βία δεν είναι απλώς καταδικαστέα, αποτελεί ένα παραλογισμό που θα φέρει μεγάλα δεινά πρώτα στους πληθυσμούς αυτών των χωρών αλλά όπως όλα δείχνουν και στους ευρωπαίους.
Ο Σείχης Ιμπραήμ, ένας τύπος για τον οποίο ακόμα δεν ξέρουμε πολλά πράγματα εμφανίζεται αμείλικτος για όλους τους μη πιστούς στον Προφήτη και φυσικά  στο πρόσωπο του. Είναι σαφές ότι η εισβολή και κατοχή του Ιράκ από την ενωμένη Δύση, έφερε στην επιφάνεια την πιο βίαιη αντίδραση, σκληρότερη και από αυτήν της Αλ Κάιντα του Μπιν Λάντεν. Πολλοί αμερικανοί (και άλλοι)  αναλυτές αναφέρονται τώρα στην οικονομική καταστροφή που έφεραν οι εισβολές (Αφγανιστάν, Ιράκ κα) στην ευρύτερη περιοχή. Στις χώρες της Μέσης  Ανατολής  όχι μόνο έχουν μειωθεί οι εξαγωγές τους, αλλά έχουν  μειωθεί και οι μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές. Η φτώχεια, οι πόλεμοι, οι εισβολές έφεραν μίσος και βία.
Πριν μιλήσουμε όμως για τις επιπτώσεις του τρόμου , πρέπει να θυμίσουμε μερικά βασικά ερωτήματα :
Πως μπόρεσε μια μικρή ομάδα , παρακλάδι της Αλ Κάιντα , που εμφανίστηκε με λίγους μαχητές στην Συρία, να εξελιχθεί μέσα σε λίγους μήνες σε οργανωμένο στρατό χιλιάδων ανδρών με κατάλληλο και ικανό εξοπλισμό;
Πως ξέφυγε η κατάσταση στο Ιράκ, το οποίο κατέχουν οι αμερικανοί από το 2003, που επέβαλαν καθεστώς αλλά και στρατό και διοίκηση;
Πως έγινε δυνατόν να βρουν οι άνδρες του   αλ –Μπαγνταντί αμερικανικό οπλισμό;
Και γιατί οι αμερικανοί καθυστέρησαν να αντιμετωπίσουν  τον Ισλαμικό Στρατό όταν είδαν ότι η κατάσταση ξεχειλίζει από την Συρία στο Ιράκ; Δεν είχαν αεροπλάνα ή οι στρατηγοί ήταν διακοπές;
Γιατί ο βίαιος και φανατικός (πιστός για τους οπαδούς του) αλ –Μπαγνταντί, κάνει Τζιχάντ (ιερό πόλεμο) στο Ιράκ και στην Συρία; Γιατί σφάζει τοπικούς πληθυσμούς;
Δεν είναι εύκολες οι απαντήσεις και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να είναι βιαστικές.
Όμως αυτή η τρομακτική βία που εμφανίζει ο ισλαμικός στρατός, έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι θα φέρει μια ακόμα σύγχρονη Σταυροφορία. Όλοι μαζί οι δυτικοί (αμερικανοί και ευρωπαίοι) θα κληθούμε και πάλι  να «σώσουμε» τον πολιτισμό , τα φιλοδυτικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής. Παρά τις κατηγορηματικές αρχικές δηλώσεις, η μία μετά την άλλη οι χώρες της Δύσης, από την Γερμανία έως την Αυστραλία και από τις ΗΠΑ έως και τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα του Κόλπου δηλώνουν παρόντες στην Σταυροφορία κατά του απόλυτου κακού. Με μια διαφορά, ενός «απόλυτου κακού» που οι ίδιοι εξέθρεψαν.  Οι αμερικανοί που θα έφευγαν από το Ιράκ και από την περιοχή, θα επιστρέψουν. Το Ισραήλ βιάζεται να ξεκαθαρίσει τα «μετόπισθεν» , γνωρίζοντας προφανώς τι θα ακολουθήσει. Εξ ου και η βία στην Γάζα!
Το μίσος του αλ Μπαγνταντί είναι η καλύτερη προπαγάνδα   για φόβο και μίσος στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ,  ίσως και για ένα νέο διπολισμό. Γιατί τα φράγκα δεν βγαίνουν…