Η προσπάθεια έγινε και απέτυχε. Στόχος ήταν την Τετάρτη το απόγευμα να πέσει η κυβέρνηση Τσίπρα.

Να μην ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα, να αναγκασθεί ο πρωθυπουργός να διαγράψει απο την Κοινοβουλευτική του Ομάδα 3-4 βουλευτές ώστε αυτομάτως η κυβέρνηση να χάσει την δεδηλωμένη στήριξη στην Βουλή. Η “αριστερή παρένθεση” είναι διακηρυγμένος στόχος, είναι πρόθεση εκφρασμένη και από τον κ. Σαμαρά και απο άλλους παράγοντες της πολιτικής σκηνής. Ηταν λίγες μέρες μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιανουάριο και τον σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα, που ο Νταϊσελμπλουμ επεδίωξε να ρίξει την κυβέρνηση δημιουργώντας κρίση αξιοπιστίας, ώστε να καταρρεύσει το χρηματιστήριο και οι τράπεζες. Στόχος του Σόϊμπλε ήταν πέσει η κυβέρνηση τις πρώτες μέρες, αξιοποιώντας και τον Γιάννη Βαρουφάκη.  Η “αριστερή παρένθεση” είναι διακηρυγμένος στόχος, είναι πρόθεση εκφρασμένη και απο τον κ. Σαμαρά και απο άλλους παράγοντες της πολιτικής σκηνής. Αφού λοιπόν η κυβέρνηση άντεξε, αφού ο Τσίπρας όχι μόνο δεν έχασε την διακυβέρνηση αλλά κέρδισε και τις εκλογές του Σεπτέμβρη, φτάσαμε στην στην  “απόπειρα Νο 2”. Με εκβιασμούς, με προσωπικές απειλές, με υποθέσεις οπως οι καταγγελίες Πανούση περι διασύνδεσης στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τους τρομοκράτες, με σενάρια περι ρουσφετολογίας στενών συνεργατών του κ. Τσίπρα και υπουργών, διαμορφώθηκε μια νέα "ελπίδα" και ενα κλίμα για να πέσει η κυβέρνηση. Έπρεπε φυσικά να φανεί οτι πέφτει λόγω διαφωνιών των βουλευτών, λόγω της αναξιοπιστίας του Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ, λόγω σύγκρουσης συνειδήσεων. Το τελικό αποτέλεσμα δεν έριξε την κυβέρνηση, διαμόρφωσε όμως κλίμα ανησυχίας ενω έριξε τις ψήφους εμπιστοσύνης απο τις 155 που ήταν αρχικώς στους 153.  Ο κίνδυνος πέρασε, όμως για τον Αλέξη Τσίπρα είναι σαφές πως διακαής πόθος των αντιπάλων του είναι η πτώση της κυβέρνησης του ή να καταστεί ο ίδιος όμηρος.

Όχι σε οικουμενικά σχήματα

Ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε οικουμενικά σχήματα ακριβώς γιατί δεν έχει καμία διάθεση να καταστεί όμηρος και να παριστάνει τον διαχειριστή. Επιδίωξη είναι ο μετασχηματισμός του κράτους και της οικονομίας, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση του αντιμετωπίζει ακόμα μεγάλα προβλήματα στην διαχείριση. Η προσπάθεια εκμετάλλευσης όλων των ανθρώπινων αδυναμιών, κάθε είδους εκβιασμού ήταν σε πλήρη εξέλιξη όταν ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης ανέβηκε στο βήμα της Βουλής την Τετάρτη το απόγευμα. Ήταν αυτός που σχεδόν ανακοίνωσε την απόπειρα πτώσης της κυβέρνησης. πρότεινε τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης, σημειώνοντας ότι “είναι η μόνη λογική λύση στην προσπάθεια να σηκωθεί η Ελλάδα όρθια”. Απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό είπε: “Μην την αρνείστε, γιατί όσο το αρνείστε τόσο μεγαλύτερες θα είναι και οι ευθύνες σας. Είναι λάθος η μισή Βουλή να είναι εναντίον της άλλης μισής Βουλής”. Υποστήριξε ότι “ο πρωθυπουργός βαδίζει σε μάταιο δρόμο”, “του φεύγουν άνθρωποι”, και προσέθεσε ότι “το να βάζεις φίμωτρο στους βουλευτές σου είναι ανέντιμο... Η κατάληξη θα είναι να πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δηλώσει παραίτηση. Ας το κάνει τώρα”. Την επομένη δήλωνε πως πρέπει να δημιουργηθεί Οικουμενική Κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ, χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα. Λίγα 24ωρα πριν από τις “προτάσεις” Λεβέντη, κυκλοφορούσαν οι φήμες πως τόσο ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης όσο και ο Στ. Παναγούλης δεν θα πάνε στην Βουλή να ψηφίσουν. Ηταν ήδη γνωστό πως και ο Νίκος Νικολόπουλος, συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛ δεν θα ψηφίσει τα προαπαιτούμενα. Το πρωί της Τετάρτης με μια λιτή ανακοίνωση από το Μέγαρο Μαξίμου μάθαμε πως ο πρωθυπουργός ζήτησε την παραίτηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, του πρώην στενού του συνεργάτη και κυβερνητικού εκπροσώπου, από το βουλευτικό αξίωμα. Λίγο αργότερα ο Γ. Σακελλαρίδης με επιστολή του γνωστοποίησε πως πράγματι παραιτείται από βουλευτής (την έδρα του κατέλαβε ο αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Διοίκησης και Εσωτερικών Χρ. Βερναρδάκης). Έγραφε σ αυτήν: “Ο λόγος για αυτή μου την κίνηση είναι ότι αδυνατώ να συμβάλω στην υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής. Η επιλογή της παραίτησης αλλά και της απόσυρσης από την κεντρική πολιτική σκηνή αποτελούν για εμένα μονόδρομο. Θέλω να ευχαριστήσω τους πολίτες της Α’ Αθήνας για την εκλογή μου τον Γενάρη. Όσες και όσους συνεργαστήκαμε από τότε μέχρι και σήμερα. Θέλω όμως να ευχαριστήσω και τον Πρωθυπουργό για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε αναθέτοντας μου μία κρίσιμη κυβερνητική θέση, αλλά και για την κατανόηση του στη μετέπειτα αποστασιοποίησή μου. Προφανώς και αναλαμβάνω τις ευθύνες που μου αναλογούν από τη δεκάμηνη κοινοβουλευτική μου θητεία”. Αυτό που πρέπει περισσότερο να κρατήσετε είναι η ανακοίνωση πως “αποχωρεί από την κεντρική πολιτική σκηνή”. Τι τον αναγκάζει να το πράξει; Και αφού αποχωρεί γιατί συνεχίζονται τα σενάρια περί δήθεν αναταραχής στον ΣΥΡΙΖΑ; Λίγες ώρες αργότερα επιβεβαιώθηκε πάντως πως οι Ν. Νικολόπουλος και Στ. Παναγούλης δεν παρουσιάστηκαν να ψηφίσουν τα προαπαιτούμενα. Τσίπρας και Καμμένος τους διέγραψαν από τις Κ.Ο. Η κυβερνητική πλειοψηφία αριθμεί πλέον 153 αντί 155. Όμως τα χειρότερα είχαν αποφευχθεί.

Υπόθεση Πανούση

Τα κτυπήματα εντός της Βουλής δεν απέδωσαν, αν και το αριθμητικό τραύμα είναι ορατό. Εκτός Βουλής όμως υπήρχε επίσης ένα ενδιαφέρον σκηνικό. Οι καταγγελίες Πανούση έφεραν στην επικαιρότητα, αυτό που όλοι γνωρίζουμε εδώ και χρόνια. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συνομιλούν με ανθρώπους της άκρας αριστεράς, αλλά δείχνουν ενδιαφέρον και για την τύχη των καταδικασμένων για τρομοκρατία. Το πρόσθετο στοιχείο ήταν η καταγγελία του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη, πως αυτά τα στελέχη απειλούσαν τη ζωή του οι πως οι σχέσεις τους με την τρομοκρατία ξεπερνά τα όρια της συνομιλίας. Κυκλοφόρησαν διάλογοι από υποκλοπές του Π. Λάμπρου (μέλους της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ και συμβούλου του υπουργού Δικαιοσύνη) με κρατούμενους, μέλη των “Πυρήνων της Φωτιάς”. Ολ αυτά είναι πλέον στον εισαγγελέα, ο οποίος και διερευνά την υπόθεση μαζί με τις καταγγελίες της κυβέρνησης κατά παντός υπευθύνου για τις υποκλοπές και την διαρροή κρατικών στοιχείων αν προκύπτει τέτοιο θέμα. Η ιστορία σίγουρα θα έχει συνέχεια και το πολιτικό συμπέρασμα είναι πως δημιουργείται ντόρος μέσα στον ντόρο περί αστάθειας της κυβέρνησης. Υπάρχουν και κάποιες “μικρές” λεπτομέρειες'”. Πρώτα “Το Βήμα” και μετά η ΝΔ δια του κ. Αυγενάκη, κατήγγειλαν υπουργούς ότι διαθέτουν διαμέρισμα όπου συνεργάτες τους ικανοποιούν με το αζημίωτο ρουσφέτια πολιτών. “Το «κοπτήρι» κόβει, κατά τα θρυλούμενα, κοντά στις 50.000 ευρώ την ημέρα. Για τέτοια ποσά μιλάμε. Προφανώς δεν τολμώ ούτε να το πιστέψω ούτε καν να το διανοηθώ ότι μπορεί να γίνονται τέτοια πράγματα επί αριστερής διακυβερνήσεως. Έτσι αναμένω με λαχτάρα είτε διαψεύσεις είτε λουκέτο στην εταιρεία των δύο αξιόμαχων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος”. Οι καταγγελίες φωτογράφιζαν τους Ν. Παππά και Χρ. Σπιρτζη οι οποίοι και απάντησαν:” Αναρίθμητοι χαρακτηρισμοί αβάσιμα υπονοούμενα και συκοφαντίες συνθέτουν ένα εμετικό σκηνικό που χαρακτηρίζει τους εμπνευστές του και τη διαχρονική πορεία τους. Μπήκαμε και εμείς στη σειρά των υπουργών που δέχονται τις προσωπικές επιθέσεις. Αυτές οι επιθέσεις είναι συστηματικές και καθόλου ασύνδετες με τα ακόλουθα γεγονότα: 
• Πρώτο: ψηφίστηκε από τη Βουλή ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες.
• Δεύτερο: ελέγχονται από τη δικαιοσύνη τα δάνεια των επιχειρήσεων ΜΜΕ.
• Τρίτον: εισπράχθηκε το τέλος χρήσης συχνοτήτων για πρώτη φορά μετά από χρόνια.
Και οι τρεις λόγοι που επικαλούνται οι δυο υπουργοί συνθέτουν πράγματι μια κατάσταση η οποία είναι ορατή. Τηλεοπτικές άδειες και δάνεια επιχειρήσεων είναι οι βασικοί λόγοι που κάνουν έξαλλους όσους κρατικοδίαιτους θέλουν να διατηρήσουν την εξουσία, να μην πληρώνουν τίποτα αυτοί την ώρα που η χώρα καταστρέφεται.
Παρ όλα αυτά από τους πλέον νουνεχείς στην αντιπολίτευση ακούμε το εξής: Όποιος θέλει ή όποιος βλέπει, την πτώση της κυβέρνησης, πρέπει να πάει στον ψυχαναλυτή του!