Του Σωτήρη Σιδέρη


Ήταν θέμα χρόνου και ας υποκρίνονταν μέχρι σήμερα ότι για την ακρίβεια και την κρίση ευθύνεται ο Πούτιν . Η οργή αρχίζει να γίνεται ορατή στην Ευρώπη από τα κέρδη αμέτρητων δις των ΗΠΑ, τόσο από την πώληση φυσικού αερίου, όσο και από τις πωλήσεις νέων όπλων, καθώς οι αποθήκες αδειάζουν με προορισμό την Ουκρανία. Βλέποντας ότι είναι αντιμέτωποι με την οργή των Ευρωπαίων πολιτών, το Παρίσι και το Βερολίνο, υπογράφουν σειρά συμφωνιών, ενώ δηλώσεις και διαρροές προς μεγάλα έντυπα κύρους, κάνουν πλέον ορατή τη δυσφορία προς την Ουάσιγκτον που βρήκε, αφού πρώτα σχεδίασε,  μια χρυσή ευκαιρία για πλούτο . Μόνο στην Ελλάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει στο ψευδοαφήγημα της ακρίβειας Πούτιν. Σε λίγο και όσο πλησιάζει ο βαρύς χειμώνας θα μείνει μόνος του κυριολεκτικά. Το ζήτημα είναι αν αυτή η ένταση στους κόλπους της Δύσης μπορεί να προκαλέσει αλλαγές και να υποχρεωθεί η Ουάσιγκτον σε επίδειξη αλληλεγγύης ή θα επιδεινωθεί.  Αλλά η ΕΕ έχει και οικονομικά και γεωπολιτικά αδιέξοδα, ενώ η χώρα μας είναι αντιμέτωπη με τετραπλή κρίση.

Ούτε ένα θετικό σενάριο

Αποδείχθηκε και σε αυτή την μείζονα κρίση ότι η ΕΕ είναι μικρή για τον κόσμο. Ότι οι κινητήριες δυνάμεις της , η Γερμανία και η Γαλλία είναι μεγάλες για την Ευρώπη, αλλά ασήμαντες και περιορίζονται σε ρόλο κομπάρσου όταν πρέπει να δείξουν ισχύ και διορατικότητα. Στην πραγματικότητα η Ευρώπη αυτή την στιγμή ασφυκτικά εν μέσω διπλής πίεσης. Από η μια η Ρωσία που αυξάνει τα κέρδη της αυξάνοντας τις συναλλαγές της με την Ασία και από την άλλη οι ΗΠΑ που κερδοσκοπούν ανελέητα αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι η “σιδηρά συμμαχία” του ΝΑΤΟ υπάρχει μόνο και μόνο για να κερδίζουν οι ΗΠΑ.

Η Ευρώπη αναπτύσσονταν για χρόνια με φθηνό ρωσικό αέριο και τώρα η έλλειψή του προκαλεί το ένα σοκ μετά το άλλο. Το παράδοξο είναι ότι από την ρωσική εισβολή και για μήνες μετά, η ΕΕ πήρε τα ηνία μιας υστερικής πολιτικής έναντι της Ρωσίας, επέβαλλε εννιά κύκλους εξοντωτικών κυρώσεων και τώρα αντί να γονατίσει η Μόσχα γονατίζει η ίδια. Είτε εμπιστεύθηκαν τις ΗΠΑ χωρίς λόγο, είτε γιατί υποτίμησαν την αντοχή και τις εναλλακτικές επιλογές της Ρωσίας, όπως και να έχει το πράγμα, η ΕΕ είναι ο μεγάλος ηττημένος και 500 εκατομμύρια πολίτες της βυθίζονται στις συνέπειες μιας ισχυρής κρίσης. "Το γεγονός είναι ότι η χώρα που κερδίζει περισσότερο από αυτόν τον πόλεμο είναι οι ΗΠΑ επειδή πουλάνε περισσότερο φυσικό αέριο και σε υψηλότερες τιμές και επειδή πουλάνε περισσότερα όπλα", ήταν το σχόλιο ανώτερου δυτικού αξιωματούχου στο Politico. Μάλιστα, μιλώντας στο ίδιο έντυπο ο ύπατος εκπρόσωπος για την εξωτερική πολιτική Ζοζέ Μπορέλ είπε ότι "οι Αμερικανοί, οι φίλοι μας, παίρνουν αποφάσεις που έχουν οικονομικό αντίκτυπο σε εμάς".Ο Γάλλος πρόεδρος  Μακρόν είπε ότι οι υψηλές τιμές του φυσικού αερίου στις ΗΠΑ δεν είναι "φιλικές" και ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας κάλεσε την Ουάσιγκτον να επιδείξει περισσότερη "αλληλεγγύη" και να βοηθήσει στη μείωση του ενεργειακού κόστους. Δηλαδή μύλος, ενώ η  οργή που σταδιακά διοχετεύεται στις κοινωνίες.

Ποιές όμως είναι οι εναλλακτικές της ΕΕ; ουσιαστικά καμία, αν δεν υπάρξουν αλλαγές στην υφιστάμενη κατάσταση. Φυσικό αέριο δεν υπάρχει άμεσα διαθέσιμο και το αμερικάνικο είναι τέσσερις φορές πιο ακριβό από το ρωσικό. Η ανατολική Μεσόγειος αργεί και όταν θα μπορεί να διοχετεύσει το αέριό της στην αγορά η ΕΕ ίσως να έχει διαλυθεί. Κανένας ειδικός δεν διατυπώνει κανένα θετικό σενάριο, άρα οι προοπτικές είναι απαισιόδοξες ίσως για χρόνια.        

Η διπλωματία και η κρίση προσανατολισμού της Αθήνας

Η κρίση αυτή ίσως κάνει ακόμη πιο σκληρή την Μόσχα στο πολεμικό πεδίο και η ανθρωπιστική κρίση να γίνει ακόμη μεγαλύτερη. Αυτό εκ των πραγμάτων συνεπάγεται ότι η Ρωσία βλέποντας και την κατάσταση εντός της Ουκρανίας καθώς η ίδια την προκαλεί,  ισχυροποιείται και στο διπλωματικό πεδίο, παρά τα πολλά προβλήματα που έχει και η ίδια. Αλλά  για να καθίσει η Ρωσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα έχει πολλές απαιτήσεις. Όσο τα προβλήματα της Δύσης, κυρίως τα οικονομικά αυξάνονται, τόσο ισχυροποιείται η διαπραγματευτική θέση της Μόσχας. Όλα αυτή την στιγμή φαντάζουν ως ένα αξεπέραστο αδιέξοδο που θα επιδεινώσει την κρίση.

Είναι εκτός λογικής όποιος στην Ελλάδα πιστεύει ότι η χώρα μας,  δεν θα πληγεί περισσότερο από την κρίση. Είναι παράνοια να εμπιστευθεί ο οποιοσδήποτε, εργαζόμενος , επιχειρηματίας , νέος ή συνταξιούχος, την κυβέρνηση που εμφανίζει μαγική εικόνα στην οικονομία και τις προοπτικές της. Η Ελλάδα θα βρεθεί σε κρίση προσανατολισμού εντός των επόμενων εβδομάδων καθώς:
1. Η ΕΕ είναι αναγκασμένη να αντιπαρατεθεί με τις ΗΠΑ για να διασωθεί και οι ηγέτες της να διασωθούν με τη σειρά τους πολιτικά. Ο Κυριάκος  Μητσοτάκης δεν είναι σε θέση να το κάνει.
2. Δεν έχει καμία διάθεση να τροποποιήσει την οικονομική του πολιτική, αντίθετα είναι ακάθεκτος στο ξήλωμα που εναπομείνοντος κράτους, του ΕΣΥ, του δημοσίου γενικότερα, κατά συνέπεια, οι επιπτώσεις θα αυξηθούν στο κοινωνικό σύνολο.
3. Η κρίση με την Τουρκία παραμένει σε όλη της την έκταση , με τις ΗΠΑ σίγουρα να μην θέλουν πόλεμο, αλλά οι τρομερές γεωπολιτικές αλλαγές και οι πολλές επιμέρους κρίσεις καθιστούν την Άγκυρα όλο και πιο αυτόνομη στην λήψη των αποφάσεων.
4. Στο εσωτερικό της χώρας έχει διαρραγεί η κοινωνική συνοχή, μια παρέα φίλων και συνενόχων του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει οχυρωθεί στο Μέγαρο Μαξίμου , τα σκάνδαλα προκαλούν αποστροφή και η αδιαφορία του ίδιου του πρωθυπουργού για λογοδοσία και ανάληψη ευθυνών οδηγεί σε περαιτέρω όξυνση. Αδιαφορούν και αν η στάση τους αποσταθεροποιεί δημοκρατικούς θεσμούς, πράγμα που μεταφράζεται ως σχέδιο ανωμαλίας με στόχο την αυτοπροστασία. Και σε όλα αυτά πρέπει να αθροιστεί και το γεγονός ότι η χώρα εισέρχεται σε λίγες εβδομάδες σε επίσημη προεκλογική περίοδο..

Δύσκολοι οι επόμενοι μήνες; μάλλον κάτι χειρότερο...