Ως παράλληλοι μονόλογοι ξεκίνησαν τελικώς οι Διερευνητικές Συνομιλίες Ελλάδας -Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη με την κάθε πλευρά να παρουσιάζει τις δικές της θέσεις για την ατζέντα της διαβούλευσης. Συμφώνησαν ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί μέσα στον Φεβρουάριο  στην Αθήνα. Είναι μεγάλο  το διακύβευμα και κανείς δεν πρόκειται να σηκωθεί πρώτος από  το τραπέζι, αφού τόσο η Αθήνα όσο και η Άγκυρα, για διαφορετικούς λόγους , θέλουν την συνέχιση του διαλόγου. Η τουρκική αντιπροσωπεία μάλιστα εμφανίστηκε αναβαθμισμένη με την συμμετοχή και του Ιμπrαχίμ Καλίν του εκπροσώπου και στενού συμβούλου του Ερντογάν. Αντιθέτως η Αθήνα  θέλει να δείξει ότι πρόκειται για άτυπες, μη δεσμευτικές συζητήσεις (επαφές).  

Η ελληνική αντιπροσωπεία αποτελείται από τον πρέσβη ε.τ. Παύλο Αποστολίδη (ο οποίος ήταν επικεφαλής και στην περίοδο 2010-2016) , και τον πρέσβη Αλέξανδρο Κουγιού και την κα Ιφιγένεια Καναρά. Η τουρκική αντιπροσωπεία αποτελείται απο τον υφυπουργό Εξωτερικών  Σεντάτ Ονάλ, τον πρέσβη  Μπαρίς Καλκαβάν (ο οποίος έχει  υπηρετήσει στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα και στο τουρκικό προξενείο της Ρόδου)  και τον  Τσαγατάι Ερτσίγες,  διευθυντής αεροναυτιλιακών του τουρκικού ΥΠΕΞ. Την τελευταία στιγμή μετείχε και ο στενός συνεργάτης του Ερντογάν Ιμπραχίμ Καλίν, ο οποίος μετείχε και στην τριμερή του Βερολίνου στις συνομιλίες με την πρέσβη Ελένη Σουρανή  και τον σύμβουλο της Μέρκελ, Γιάν Χέκερ. 

Ενδεικτικό  της μεγάλης απόστασης που χωρίζει τις δύο πλευρές είναι η απουσία δηλώσεων αμέσως μετά τις συνομιλίες που κράτησαν 3,5 ώρες, οπως και κάποιας ουσιαστικής ανακοίνωσης. Και οι δυο πλευρές περιορίστηκαν να γνωστοποιήσουν ότι ο επόμενος γύρος  των επαφών θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα. Η τουρκική πλευρά βεβαίως εμμένει οτι πρέπει να συζητηθούν όλα τα θέματα σε αντίθεση με την ελληνική που δηλώνει ότι τα θέματα είναι δύο ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. 

Παρά τις αντιφάσεις και φυσικά τις έντονες διαφωνίες μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας, όπως φαίνεται καμία πλευρά δεν θα θελήσει να αποχωρήσει από την διαβούλευση, γιατί πολύ απλά θα είναι και αυτή που θα χρεωθεί την αποτυχία της προσπάθειας. Και οι δύο πλευρές χρειάζονται χρόνο για να διαπιστώσουν τι θα συμβεί ότι στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά στις σχέσεις τους με την Ουάσιγκτον. Η αλλαγή εξουσίας στις ΗΠΑ, οδηγεί τον Ερντογάν σε διαπραγμάτευση με τον Μπάϊντεν. Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις (το νέο παζάρι Ουάσιγκτον-Αγκυρας) θα καθορίσουν ς μεγάλο βαθμό και στην στάση της Άγκυρας σε όλα τα θέματα άρα και στα ελληνοτουρκικά.

Ο Ερντογάν λοιπόν αυτή την ώρα κάνει το διαλλακτικό και έτοιμο να διαπραγματευθεί, γι αυτό και η αντιπροσωπεία του στις διαπραγματευτικές θα έχει κάθε λόγο η διαβούλευση να μην σταματήσει πριν υπάρξει καπνός στο παζάρι με τον Μπαίνε.

Την ίδια ώρα και η Αθήνα χρειάζεται χρόνο. Πρώτον για να φανεί αν ο Μπάϊντεν θα αναγκάσει τον Ερντογάν σε αλλαγή τακτικής και στάσης. Δεύτερον για να εμφανιστούν ακόμα περισσότερο τα προβλήματα της Τουρκίας και στην οικονομία και στην εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση με τον Ερντογάν. Τόσο η κεμαλική αντιπολίτευση όσο και οι πρώην συνεργάτες του Ερντογάν (Νταβούτογλου, Μπαμπατζάν κα) πιέζουν τον Ερντογάν.

Τα όσα θα συμβούν το επόμενο διάστημα στην Λιβύη και στην Συρία (λόγω Μπάϊντεν) θα δείξουν επίσης πόσο πραγματικά θα αρχίσει να πιέζεται ο Ερντογάν. Και είναι αυτό που περιμένει η Αθήνα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρειάζεται χρόνο και για ένα ακόμα λόγο. Για να συσφίξει εκ νέου τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις μετά την εποχή Τράμπ.