Εκτοξεύθηκε στα ύψη ο ενθουσιασμός της δεξιάς και των συμμάχων της επειδή ο Ευάγγελος Μαρινάκης αγόρασε το MEGA , το οποίο όπως μας πληροφόρησαν θα είναι και πάλι στον αέρα από την πρώτη Ιανουαρίου 2020.
Και λοιπόν τι θα γίνει; Ένας αλλόκοτος εφοπλιστής, αγοράζει τα πάντα. Προφανώς τίθεται ζήτημα συγκέντρωσης των Μέσων, αλλά το πολιτικό μας σύστημα δεν ασχολείται με αυτά τα ευτελή ζητήματα. Αυτά τα καθορίζει από μόνος του ο κ. Μαρινάκης, οπότε η ΝΔ απλά πειθαρχεί.
 Είναι προφανές ότι ο Μαρινάκης επιδιώκει τα  ελέγξει  την έντυπη , ηλεκτρονική και  τηλεοπτική δημοσιογραφία και να καταστεί, όπως ίσως φιλοδοξεί ο προνομιούχος συνομιλητής της κυβέρνησης και ο καθοριστικός παράγοντας που  θα διαμορφώνει ή και   θα κατευθύνει την κοινή γνώμη.  Πολλοί ψιθυρίζουν βέβαια  ότι αν ξεμπλέξει με τις δικαστικές περιπέτειες που έχει δεν θα  ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα ΜΜΕ, αλλά οι φιλοδοξίες του ίσως είναι μεγαλύτερες.

Ωστόσο από την έως τώρα πορεία του ΔΟΛ και των άλλων μέσω ιδιοκτησίας του  είναι ευκρινές ότι ο Μαρινάκης δεν είναι σε θέση να επηρεάσει δραστικά, ούτε τις πολιτικές εξελίξεις, ούτε να στηρίξει ιδεολογικά τη ΝΔ, δεν έχει τα αναγκαία προσόντα να το κάνει.  Ήδη η έλλειψη πνευματικότητας στον πρώην ΔΟΛ είναι ορατή. Πλούσιος ιδιοκτήτης ΜΜΕ δεν σημαίνει κατ ανάγκη και επιδραστικός παράγοντας της πολιτικής ζωής του τόπου.
Εκεί ενδεχομένως που μπορεί να είναι αποτελεσματικά τα ΜΜΕ του Μαρινάκη,  είναι να διαβρώνει  τις πολιτικές θέσεις και απόψεις  που δεν του αρέσουν   και να στηρίζει τη ΝΔ. Είναι όμως τόσο οφθαλμοφανές ότι με τις παρεμβάσεις του και  τα ΜΜΕ που αγοράζει αποσκοπεί στο να αναδειχθεί ο ίδιος σε παράγοντα της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου που ήδη η αξιοπιστία του είναι στο μηδέν. Στην πορεία θα επηρεάζει αρνητικά και την ίδια τη ΝΔ.  Τον Μαρινάκη συμφέρει όσο κανέναν άλλον να γίνουν οι δίκες που τον αφορούν και αν αθωωθεί τότε μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα από καλύτερη θέση. Όσο παραμένουν οι επιβαρυντικές εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη δεν θα είναι αξιόπιστος παράγοντας και βέβαια σε περίπτωση που καταδικαστεί τότε θα καταρρεύσει.
Επιστρέφουμε λοιπόν στο MEGA. Το οποίο έκλεισε κάτω από την γενική κατακραυγή για την άθλια και αντικοινωνική του στάση στα χρόνια της κρίσης. Εξελίχθηκε σε εργαλείο της διαπλοκής και  όχι μόνο δεν κατάφερε να επηρεάσει καμία εξέλιξη, αντίθετα οι πολιτικές εξελίξεις κινήθηκαν προς ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Κατά συνέπεια δεν είναι τα ΜΜΕ που ορίζουν τα πράγματα και κυρίως τα αναξιόπιστα ΜΜΕ. Είναι τα πολιτικά και ιδεολογικά ρεύματα  αλλά και η εικόνα μιας κυβέρνησης που με τις πράξεις και τις παραλείψεις της ανοίγει το δρόμο στην εκάστοτε αντιπολίτευση. Το MEGA , μετά από κάποια χρόνια ήταν ένα αναξιόπιστο  και αποκρουστικό μέσο που άθελά  του συνέβαλε στην στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς επειδή απαρνήθηκε τον ρόλο του μέσου ενημέρωσης και μεταβλήθηκε σε πολιτικό εργαλείο.
           

Η αξιοπιστία

Και λοιπόν τι θα γίνει αν επαναλειτουργήσει το ΜEGA; Τίποτα ιδιαίτερο.  Τα ΜΜΕ του Μαρινάκη θα το ανεβάσουν στα ύψη, τα ΜΜΕ άλλων συμφερόντων θα το θάψουν. Είναι τόσο σκληρός ο ανταγωνισμός που τις πρώτες τριβές θα τις νοιώσει η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ που θα προσπαθεί να κάνει τον διαιτητή. Η αγορά είναι μικρή και σχεδόν κατεστραμμένη. Τα κέρδη ανύπαρκτα ή λίγα. Το κόστος μεγάλο. Σε αυτό το οποίο το MEGA θα προσπαθεί να μας πείσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει , ότι ο Μαρινάκης δεν διώκεται, ότι η ΝΔ είναι θεόσταλτο κόμμα, ότι η οικονομία είναι καλή ή κακή ανάλογα με τα σχέδια της ολιγαρχίας. Και θα απευθύνεται δηλαδή σε έναν  λαό που δεν μπορεί να ανασάνει  επί δέκα χρόνια που θα σύρεται από κρίσεις και αμφίβολες  αποφάσεις  για άλλα τόσα χρόνια, που σε τελική ανάλυση θα βρίσκει τρόπο να μαθαίνει την αλήθεια.
Γιατί όσοι πανηγυρίζουν, δεν λαμβάνουν υπόψη τους μια σύγχρονη παράμετρο. Ότι οι εκλογές δεν κερδίζονται , ούτε χάνονται ανάλογα με τον ποιόν στηρίζουν τα κανάλια. Ουδέποτε μάλιστα κέρδισαν. Στήριξαν μέχρις εσχάτων τον Σημίτη έχασαν. Στήριξαν από ένα σημείο και μετά Καραμανλή, έχασαν, στήριξαν τον Βενιζέλο έναντι του Γιώργου Παπανδρέου ηττήθηκαν κατά κράτος,  στήριξαν Μπακογιάννη έναντι Σαμαρά, έχασαν. Στήριξαν Σόιμπλε προέκυψε Τσίπρας. Και ο Τσίπρας δεν έχασε από τον Μητσοτάκη αλλά από  τον εαυτό του.  Και βέβαια υποτιμούν τον  ρόλο του διαδικτύου όσοι μυθοποιούν την τηλεοπτική εικόνα. Όχι ότι δεν είναι ισχυρό μέσο η τηλεόραση. Είναι ισχυρή η αξιόπιστη τηλεόραση . Και σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοια  τηλεόραση, ούτε θα υπάρξει στον ορατό ορίζοντα.