του Σωτήρη Σιδέρη



Σχεδόν πάντα, οι μετεκλογικές δημοσκοπήσεις επιβεβαίωναν το εκλογικό αποτέλεσμα, γιατί οι πολίτες δεν ακύρωναν μέσα σε λίγες εβδομάδες τις επιλογές τους. Οι δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευθεί τις τελευταίες ημέρες  δείχνουν μια διεύρυνση της διαφοράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που φθάνει μέχρι το 16,5%. Προφανώς το ποσοστό αυτό,  γεννάει  ερωτηματικά. Όχι  τόσο γιατί είναι υπέρ της κυβέρνησης, αλλά  γιατί ενισχύεται η αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ.  Έχουν περάσει δυόμιση μήνες από τις εκλογές και η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να βρει το βηματισμό της, αλλά κυρίως αδυνατεί να βρει την ιδεολογική  και πολιτική της ταυτότητα. Η εμμονή του Αλέξη Τσίπρα να επιβάλλει μια ομάδα περιφερόμενων παραγόντων στην ηγεσία του κόμματος, η επιμονή ταυτόχρονα στη δεξιά στροφή και η κατάρρευση σαν χάρτινος πύργος των όσων άφησε πίσω του και διέλυσε με άνεση η ΝΔ, είναι κάποιοι από τους λόγους της εικόνας απαξίωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

 

 

Οι μακρόσυρτες εσωκομματικές διεργασίες είναι επίσης ένας λόγος που οι ψηφοφόροι τον αποδοκιμάζουν.
Η λογική λέει ότι όταν  ένα κόμμα χάνει την εξουσία, συζητά ανοιχτά και τολμηρά τα αίτια της ήττας , διορθώνει την πορεία του, ανανεώνεται , συγκροτεί νέες δομές , συντάσσει νέο πρόγραμμα και ενισχύει τους δεσμούς του με την κοινωνία. Αυτό που παρατηρούμε εδώ και μήνες στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέση με την πολιτική, ούτε με την λογική, αλλά με προσωπικές στρατηγικές και πολιτικές αδυναμίες.
       

 

Ο Τσίπρας και οι άλλοι


Δύο είναι οι πυλώνες λειτουργίας ενός κόμματος. Πρώτος, ο τρόπος με τον οποίο αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση και δεύτερος, η λειτουργία του κόμματος. Τι στελέχη αναδεικνύει, τι συμφέροντα εκπροσωπεί, αν είναι αξιόπιστο και τι προοπτικές δημιουργεί για την κοινωνία και τη χώρα. Και οι δύο αυτοί πυλώνες υπολειτουργούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα έχει υποστεί σοβαρή ρωγμή στην αξιοπιστία του ως κυβέρνηση και αυτή η εικόνα αντί να διορθώνεται στην αντιπολίτευση, αντίθετα ενισχύεται. Ταυτόχρονα το κόμμα έχει παραλύσει. Μεγαλύτερο κόμμα με αθρόα εγγραφή μελών χωρίς κριτήρια θα είναι ένα μεγαλύτερο παραλυμένο κόμμα αν δεν προηγηθούν τολμηρές αποφάσεις.  Ήδη όμως ο χρόνος κυλάει εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Η εμμονή του Αλέξη Τσίπρα με την λεγόμενη Προοδευτική Συμμαχία ενισχύεται, παρά το γεγονός ότι και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές υπέστη δύο μεγάλες ήττες. Στον ΣΥΡΙΖΑ , από την πρώτη βραδιά των εκλογών στις 7 Ιουλίου, πανηγύρισαν το 31,5% και συνεχίζουν με τον ίδιο ρυθμό, αλλά κλείνουν τα μάτια στο σχεδόν 40% της ΝΔ. Μετεκλογικά η τάση αυτή είναι ιδιαίτερα ισχυρή και κάποιοι συνεργάτες του Τσίπρα θεωρούν σχεδόν νομοτελειακό ότι το κόμμα τους θα επιστρέψει στην εξουσία, αλλά αυτό είναι ψευδαίσθηση δεν είναι πολιτική.
    Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αποστρέφεται πλέον τις κομματικές διαδικασίες γι αυτό και υποβαθμίζει κάθε τι που δεν αναδεικνύει την προσωπική  του σφραγίδα στο κόμμα.
Οι ψηφοφόροι του κόμματος, δεν θέλουν να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ πελατειακό κόμμα, ούτε κόμμα ενός ανδρός αρχή. Θέλουν πολιτικό κόμμα μελών και όχι πελατών, κόμμα αρχών και όχι παραγόντων, κόμμα κινηματικό και όχι κόμμα συναλλαγών με τα συμφέροντα.
Όση όμως ευθύνη  έχει ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του για την ήττα και την πορεία του κόμματος ως αντιπολίτευση, άλλη τόση ευθύνη έχουν και τα υπόλοιπα κορυφαία στελέχη ή στελέχη που διετέλεσαν υπουργοί. Θα είναι άδικο και λάθος να επικεντρωθεί όλη η συζήτηση και κριτική στον Τσίπρα και να αθωωθούν εκ των προτέρων όλοι οι υπόλοιποι που είτε με την στάση τους, είτε με τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειές τους , έφεραν και πάλι τη ΝΔ στην διακυβέρνηση της χώρας .
           

Ενόψει του συνεδρίου


Πέραν όμως όλων αυτών υπάρχουν σημαντικά κενά στον τρόπο με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί αντιπολίτευση. Υπάρχει μια προφανής στροφή και στην Ελλάδα πλέον προς τη δεξιά και την ακροδεξιά . Η ΝΔ δεν κέρδισε τις εκλογές ως  κόμμα αρχών, αλλά ως δύναμη που εξέφρασε δυνάμεις έξαλλου λαϊκισμού, χάϊδεψε τα αυτιά φοροφυγάδων, μικρομεσαίων και μεσαίων, ύψωσε μια τεράστια διαχωριστική γραμμή μεταξύ «κανονικών» και «αριστερών», φόβισε με το νόμος και τάξη και υποσχέθηκε πολλά και πολλούς . Η ΝΔ έτσι θα συνεχίσει.

Με την πάροδο του χρόνου, η ΝΔ θα γίνει όλο και πιο επιθετική και προς την αριστερά και προς την κοινωνία, θα συνομιλεί μόνο με δυνάμεις του χρήματος και της επικοινωνίας, θα δημιουργήσει ένα εχθρικό περιβάλλον στα ΜΜΕ κατά της αντιπολίτευσης και μια στρατιά επικοινωνιολόγων και δημοσιογράφων θα υπηρετεί αυτό το σχέδιο. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ηττήθηκε ούτε από τα ΜΜΕ, ούτε από τους επικοινωνιολόγους αλλά από τα δικά του λάθη. Το αν θα ξαναγίνει κυβέρνηση θα εξαρτηθεί από την δική του πολιτική και όχι από τα ΜΜΕ. Το 2015 είχε όλον τον πλανήτη απέναντί του αλλά νίκησε και ως κυβέρνηση είχε πολλές δυνάμεις και συμφερόντων και των ΜΜΕ, αλλά ηττήθηκε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη  έχει πέσει στην παγίδα. Αντί να μελετηθεί η νέα κατάσταση και να διαμορφωθούν οι νέοι όροι για την άσκηση πολιτικής και κυρίως πως θα υπονομευθεί το σχέδιο της ΝΔ, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εκβιαστικό δίλημμα του τρόπου εκλογής προέδρου του κόμματος ή γύρω από τη σχέση με τον ιντερντετικό κόσμο. Ο κυβερνητικός απολογισμός ήδη έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί και στο τραπέζι να βρίσκεται η αντιπολιτευτική τακτική και η παραγωγή πολιτικής.  Ακόμη και αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει e-SYRIZA θα πρέπει πρώτα να έχει κεντρική πολιτική, ιδεολογία , δηλαδή ταυτότητα. Και προφανώς ο Μπίστης  και η παρέα του  δεν θα του την φιλοτεχνήσουν. Πρόκειται για μια μάχη σκιών και παραγόντων που δεν ενδιαφέρει την  κοινωνία.
Όσο η ΝΔ εδραιώνει την υπεροχή της ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει καθηλωμένος . Αρκετά στελέχη που βρέθηκαν εντός κυβέρνησης νομίζουν ότι απλώς κάνουν ένα διάλλειμα από τα υπουργεία τους  . Ο κίνδυνος ο ΣΥΡΙΖΑ να εκφυλιστεί αντί να ανασυγκροτηθεί είναι υπαρκτός.
Ένα πρώτο βήμα που μπορεί να κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση πριν το συνέδριο , το οποίο πρέπει να γίνει πριν το Δεκέμβριο, είναι να βελτιώσει την εικόνα του και την παραγωγή πολιτικής. Αυτή τη στιγμή επικρατεί ένα κομφούζιο ως προς την προβολή των θέσεων του κόμματος, με μια ντουζίνα τομεάρχες να εκδίδουν ολημερίς ανακοινώσεις που χάνονται στο βουητό της ημέρας. Φυσικά μπορούν και οι τομεάρχες να προβάλλουν τις επιμέρους θέσεις τους, πρωταρχικά όμως απαιτείται κεντρική πολιτική και επικοινωνιακή κατεύθυνση και σχέδιο που θα αντιπαρατίθεται με την κυβέρνηση .
Οι σχέσεις της αριστεράς με την κοινωνία βρίσκονται σε κρίση. Στο χέρι του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αποκατασταθούν . Αν όχι η ρωγμή θα γίνει ρήγμα και η κρίση θα οδηγήσει σε παρακαμή.
 

Απόψεις

Ειδικού Συνεργάτη Η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ-Τουρκίας συνοδεύτηκε με εκτενείς συνομιλίες μεταξύ αξιωματούχων των δύο χωρών, σχετικά με την Ουκρανία, τη Γάζα, τη Συρία και το Νότιο Καύκασο. Σύμφωνα με τον τουρκικό... πλήρες κείμενο
Άρης Χατζηστεφάνου Το να είσαι υπεύθυνος ειδικού τμήματος του FBI για την πάταξη της αναρχίας στις ΗΠΑ ακούγεται σαν τη μεγαλύτερη αργομισθία στην Ιστορία. Παρ' όλα αυτά, το ομοσπονδιακό γραφείο ερευνών έχει αυξήσει τους... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Πάντα υπήρχαν οι πρόθυμοι στην πολιτική να συμπορευθούν ακόμη και με την πιο σκοτεινή πλευρά της εκκλησίας, όπως πάντα υπήρχαν οι οπαδοί της κοσμικότητας, ανεξάρτητα από κόμματα και ιδεολογικές τάσεις.... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Η καταθλιπτική εικόνα της τεράστιας αίθουσας του Ταε Κβο Ντο όπου διεξάγεται το 4ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνει και τον εκφυλισμό του κόμματος αυτού. Άδεια αίθουσα, γεμάτοι διάδρομοι , δρόμοι και παράδρομοι,... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΟ Αλεξέϊ Ναβάλνι πέθανε σε μια φυλακή της Αρκτικής, θύμα ενός δικτάτορα που δεν ανέχεται την κριτική και την αμφισβήτηση. Τυραννικά καθεστώτα που στηρίζονται από τη Δύση εξοντώνουν χιλιάδες. Είναι ο... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Ο Αλέκος Φλαμπουράρης δεν είναι ο οποιοσδήποτε. Είναι ο εκσκαφέας του κομματικού υπεδάφους και ιδανικός στη δημιουργία μηχανισμών. Η αποχώρησή του από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά από λεκτικό... πλήρες κείμενο