του Σωτήρη Σιδέρη

Η ακροδεξιά, στην Ευρώπη , δεν επανήλθε στο προσκήνιο τυχαία και δεν οφείλεται στο μεταναστευτικό. Το μεταναστευτικό απλώς έγινε εργαλείο ενίσχυσης του ακροδεξιού ρεύματος που ήδη προϋπήρχε, καθώς οι οικονομικές ανισότητες και η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού μετά το 1991, όξυνε τις αντιθέσεις και τις ανισότητες.
  Ο οικονομικός εθνικισμός της Γερμανίας  σε συνδυασμό με την αύξηση της επιρροής της  ακροδεξιάς, οδηγούν σε συνολική εθνικιστική αναδίπλωση την Ευρώπη , αυτό είναι πλέον προφανές. Αυτό που δεν ήταν προφανές, αλλά οι υποψίες ήταν ισχυρές, ήταν η θεσμική ενίσχυση αυτής της τάσης  με το χαρτοφυλάκιο  προστασίας του «Ευρωπαικού τρόπου ζωής» που ανατέθηκε στον Μαργαρίτη Σχοινά σε συνδυασμό μάλιστα με την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ρευμάτων. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι η Γερμανία προσπαθεί να ηγηθεί της νέας πραγματικότητας στην ΕΕ και να αγκαλιάσει την ακροδεξιά, αρκεί να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της . Αυτό ακριβώς κάνει η  κυρία Φον ντερ Λάιεν,
 Το εθνικιστικό, ακροδεξιό ρεύμα  άρχισε  να αναπτύσσεται εδώ και πάνω από 15 χρόνια στην ανατολική Ευρώπη που κέρδισε την ελευθερία και την ανεξαρτησία της από την Σοβιετική Ένωση, αλλά αντί να θριαμβεύσει η δημοκρατία όπως  διακήρυτταν όλοι, οδηγήθηκε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τώρα  επεκτείνεται στην κεντρική και την νοτιοανατολική Ευρώπη και είναι  αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών, της παρακμής της ΕΕ ως οργανισμού και των κραυγαλέων ανισοτήτων που δεν θέλει κανείς να αντιμετωπίσει.

Η αποστολή της Φον ντερ Λάιεν

Υπό αυτή την οπτική δεν έπρεπε να μας αιφνιδιάσει η ανακοίνωση ότι ο ορισθείς ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς αναλαμβάνει το νεοδημιουργηθέν χαρτοφυλάκιο για την  «Προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής».
Η νέα επικεφαλής της Επιτροπής  κυρία Φον ντερ Λάιεν, δεν πτοήθηκε από τις σφοδρές αντιδράσεις. Άλλωστε, ως γερμανίδα πολιτικός γνωρίζει ότι σχεδόν όλη η Ευρώπη επιτίθεται συχνά στη Γερμανία για την επιβολή σκληρών οικονομικών πολιτικών στην ΕΕ και τον ασφυκτικό έλεγχο που ασκεί το Βερολίνο στην Κομισιόν, αλλά ουδέποτε υποχώρησε από το σχέδιό της. Η Φον ντερ Λάιεν, απάντησε, όχι από το βήμα του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου ή σε κάποια συνέντευξη τύπου όπου τίθενται ερωτήσεις, αλλά από το διαδίκτυο.
Σε αναρτήσεις της στο twitter η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προσπάθησε  να εξηγήσει τι σημαίνει ο «ευρωπαϊκός τρόπος ζωής». Η Γερμανίδα πολιτικός παρέθεσε σε τρεις γλώσσες, το Άρθρο 2 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, το οποίο ορίζει τις θεμελιώδεις ηθικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Η Ένωση θεμελιώνεται στις αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, και του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων προσώπων που ανήκουν σε μειονότητες».
Φυσικά πρόκειται περί ανοησίας. Αν ο στόχος δημιουργίας του νέου χαρτοφυλακίου είναι αυτός, θα έπρεπε ήδη να αρχίσει να  επιβάλλει κυρώσεις στην Πολωνία, την Ουγγαρία και άλλες χώρες, όπου η δημοκρατία και το κράτος δικαίου συνθλίβονται και να ανακοινώσει μια πολιτική ενσωμάτωσης των μεταναστών στον ευρωπαικό τρόπο ζωής . Αλλά η ΕΕ κινείται προς αντίθετη κατεύθυνση. 
Άλλωστε, διακηρύξεις υπάρχουν άπειρες στην μακραίωνη ιστορία της Ευρώπης, όπως υπάρχουν και άπειροι πόλεμοι,  επαναστάσεις, αποικιοκρατία, βία, αίμα, δικτατορίες, μεσαίωνας. 
Στην σημερινή συγκυρία, ο ευρωπαικός τρόπος ζωής είναι η υπονόμευση της δημοκρατίας που κατακτήθηκε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η αύξηση των ανισοτήτων, η κλιματική αλλαγή , το κοινωνικό κράτος που ιδιωτικοποιείται, η  δύσκολη συνύπαρξη του χριστιανισμού με άλλες θρησκείες και πολιτισμούς, όπως και το αντίστροφο. Ας μην ξεχνάμε, αν θέλουμε να είμαστε αυστηροί, ότι ευρωπαικός τρόπος ζωής είναι η άμεση ή έμμεση ανάμειξη της Ευρώπης σε όλα σχεδόν τα πολεμικά μέτωπα , τις δικτατορίες και τους εμφυλίους πολέμους στον κόσμο.  Ευρώπη όμως είναι και ο Ζαν Ζακ Ρουσώ, ο Διαφωτισμός, η δημοκρατία, τα αντιπολεμικά και σοσιαλιστικά κινήματα, οι τέχνες και ο πολιτισμός της.
 Η ΕΕ  ωστόσο, δεν κατάφερε ποτέ να  αναπτύξει έναν κοινό παρανομαστή , να ενσωματώσει τάσεις και να κυριαρχήσει ένας νέος τρόπος ζωής. Αυτό δεν υφίσταται, γιατί η οικονομική ένωση ευνοεί συμφέροντα και όχι ιδέες. Κατά συνέπεια, και με  βάση αυτά τα στοιχειώδη, διερωτάται καλόπιστα κάποιος σε τι συνίσταται η ίδρυση του νέου χαρτοφυλακίου υπό τον κ. Σχοινά..
         

Η λάθος επιλογή και η αριστερά

Δεν ακούσαμε μέχρι στιγμής κάποια ιδεολογικά στοιχεία που να υποστηρίζουν την ίδρυση του νέου χαρτοφυλακίου . Αν υποθέσουμε ότι στον ευρωπαικό τρόπο ζωής περιλαμβάνουμε την θρησκεία στις διάφορες εκφάνσεις του χριστιανισμού, καθολικούς, προτεστάντες, ορθόδοξους κλπ, ίσως έχουμε μια υποψία . Ότι στόχος του Σχοινά μπορεί να είναι η προστασία των χριστιανών, από την «εισβολή» του Ισλάμ το θεωρούμε πιθανό. Πρόκειται όμως για επιστροφή στον μεσαίωνα Γιατί αν υπάρξει τέτοιου είδους παραδοχή, η Εκκλησία θα ζητήσει και νομικές ενισχύσεις στη συνέχεια και προφανώς θα θελήσει να οδηγήσει στην πυρά ή στο περιθώριο μουσουλμάνους, ινδουιστές ή άλλους. Αυτόματα όμως οι διακηρύξεις περί δημοκρατίας και ελευθερίας κλπ θα πάνε περίπατο. Η εκκλησία πάντα αναζητεί έναν εχθρό για να συντηρείται . Παλιά ήταν οι μάγισσες,  ο Διαφωτισμός, οι διαφορετικοί, οι αντίχριστοι , τώρα είναι το Ισλάμ .
Αν πάλι η επικεφαλής της Επιτροπής, απλά θέλει να κατευνάσει τους ακροδεξιούς και τους ρατσιστές στην Ευρώπη, πάλι θα αποτύχει. Γιατί η ιδέα της δημιουργίας του συγκεκριμένου χαρτοφυλακίου αντί να αποδυναμώσει το κίνημα αυτό, θα το εκτοξεύσει σε κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη, απλά γιατί δεν κατευνάζεται . Την ακροδεξιά  και τον φασισμό, ή τους νικάς ή σε συντρίβουν, αυτό λέει η ματωμένη ιστορία του κόσμου μας.
Ο Μαργαρίτης Σχοινάς προφανώς και έχει καλές σχέσεις με τους Καθολικούς και άλλα δόγματα και ίσως να πιστεύει ότι μπορεί να συνδυάσει μια πολιτική συνύπαρξης χριστιανών και ισλαμιστών, ακροδεξιών και μεταναστών, φτωχών και πλούσιων. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να ακούσουμε κάποια στιγμή τον ίδιο να μας εξηγεί την αποστολή του.
Για την αριστερά και τις προοδευτικές δυνάμεις η εξέλιξη αυτή, όπως και η αχαλίνωτη τάση της Γερμανίας να αυξήσει την πίεση στους ευρωπαικούς θεσμούς, ελέγχοντας σχεδόν τα πάντα , είναι μια μεγάλη πρόκληση. Είναι η στιγμή που επείγει να συντονιστούν κάποιες δυνάμεις για να αποκρούσουν την διαφαινόμενη κρίση στην ΕΕ. Γιατί την στιγμή που η ευρωπαική οικονομία είναι καθηλωμένη και ταυτόχρονα οι σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι άστατες, είναι καμπανάκι κινδύνου, η Ευρώπη να πέσει σε μια νέα μαύρη τρύπα, που θα την οδηγήσει ταχύτατα στον εκφυλισμό, ίσως και σε κάτι χειρότερο. …

ΥΓ Κάποια στιγμή ο κ. Σχοινάς ίσως επισκεφθεί την Τουρκία. Σε περίπτωση που ερωτηθεί αν το χαρτοφυλάκιό του ευνοεί την ένταξη της Τουρκίας στον ευρωπαικό τρόπο ζωής, τι θα απαντήσει;