του Σωτήρη Σιδέρη

Τα μεγάλα και ανοιχτά προβλήματα στην εξωτερική μας πολιτική περιμένουν ενέργειες , απαντήσεις και ιδέες, αλλά η κυβέρνηση μοιάζει να μην είναι σε θέση , όχι μόνο να πάρει πρωτοβουλίες, αλλά να παρουσιάσει τις απαντήσεις της, δηλαδή την πολιτική της. Η κυβέρνηση μοιάζει αποσβολωμένη στις κλιμακούμενες απειλές της Τουρκίας, στη νέα κρίση που ανατέλλει στα δυτικά βαλκάνια , στις μεγάλες απαιτήσεις των ΗΠΑ, στις σφοδρές πιέσεις που θα δεχθεί στο Κυπριακό και πολλά ακόμη.   Πολλοί στο ΥΠΕΞ περίμεναν, ότι μετά τις αλλαγές , ρεβανσιστικές ως επί το πλείστον αλλαγές που έγιναν με την σφραγίδα της διευθύντριας του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού κ . Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου θα άρχιζε η δουλειά . Η απογοήτευση είναι έκδηλη, καθώς μέχρι στιγμής ο κ. Δένδιας αδυνατεί να δώσει την παραμικρή πολιτική κατεύθυνση , να αποσαφηνίσει δηλαδή τι ακριβώς θέλει να κάνει και πως θα το κάνει.

Ήδη , είναι κοινό μυστικό στο υπουργείο Εξωτερικών, ότι δεν πρόκειται να δοθεί συνέχεια στις ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενες  δραστηριότητες του Κοτζιά, δηλαδή τις συναντήσεις της Ρόδου  και το Φόρουμ Πολιτισμών. Είναι όμως άγνωστο τι θα κάνει ο κ. Δένδιας ή τι θα του υποδείξει να κάνει η κ Παπαδοπούλου καθώς εμπλέκεται και ο πρωθυπουργός με τα τριμερή και τετραμερή σχήματα στα βαλκάνια ακόμη και τις επαφές με την ομάδα των χωρών του Βίζεγκραντ. Επί όλων αυτών των ζητημάτων δεν έχει ανακοινωθεί το παραμικρό, ούτε υπάρχει διάθεση να μιλήσει κάποιος για όλα αυτά, ούτε καν γνωρίζουμε ποια θα είναι η βαλκανική πολιτική της Ελλάδας.

Πελατειακό κράτος

Μπορεί  στο υπουργείο Εξωτερικών να  επικρατεί ένα κλίμα παραλυσίας ως προς την εξωτερική πολιτική, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει ένα κλίμα  έντονης δυσφορίας από την υπερκινητικότητα που επέδειξε η διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Η οποία άλλαξε  τα πάντα με τάσεις ρεβανσισμού για να προωθήσει «δικούς της» διπλωμάτες, κουμπάρους και κατά κοινή ομολογία αδύναμους πολιτικά σε διάφορες  κρίσιμες πρεσβείες , αλλά  και οι επιλογές του πολιτικού διευθυντή και του γενικού γραμματέα κρίνονται ανεπαρκείς.
Ο κ. Δένδιας καλείται να αποδείξει αν θα αναλάβει τις ευθύνες του ως υπουργός Εξωτερικών και θα κινηθεί ανάλογα ή θα σιωπήσει , με ότι αυτό συνεπάγεται για το προσωπικό του κύρος και  κυρίως για την λειτουργία του ΥΠΕΞ που μπορεί να πει κανείς ότι ανήκει στον σκληρό πυρήνα του κράτους.

Θέατρο τέλος

Σχεδόν ταυτόχρονα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών ήτοι ο Ν . Δένδιας και ο αναπληρωτής του Μ. Βαρβιτσιώτης υπέπεσαν σε ένα άκρως σοβαρό ατόπημα , απόρροια της αμηχανίας τους στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών. Στις 29 Αυγούστου, ο μεν Δένδιας δήλωσε μετά την συνάντησή του με τον ομολογό του της Βόρειας Μακεδονίας Ντιμιτρόφ ότι συζήτησαν για τις πτυχές εφαρμογής της συμφωνίας των Πρεσπών και τόνισε: «Κατέστησα απολύτως σαφές στον κ. Ντιμιτρόφ ότι η Ελλάδα θα επιμείνει στην αυστηρή εφαρμογή της συμφωνίας».
Ο έτερος, ο κ. Βαρβιτσιώτης απαντώντας στην αποκάλυψη του πρώην ΥΠΕΞ Κατρούγκαλου για την επιστολή στον Ντιμιτρόφ  δήλωσε ότι  «Η εφαρμογή της Συμφωνίας συνεπάγεται την τήρηση των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η γείτων (αλλαγή συμβόλων, ονοματοδοσία, αγάλματα κλπ). Εμείς ελέγχουμε την ορθή εφαρμογή της ΣτΠ και θα πιέζουμε για την άμβλυνση των όρων της, προς όφελος των εθνικών συμφερόντων».
Αμφότεροι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι κάποια στιγμή οι θεατρικές παραστάσεις τελειώνουν και οι ηθοποιοί επανέρχονται στην πραγματική ζωή. Αφού το ελληνικό ΥΠΕΞ απαιτεί προφορικά και γραπτά από τα Σκόπια την πιστή εφαρμογή εφαρμογή της συμφωνίας, αποκλείεται να θέλει αλλαγές. Αν ήθελαν αλλαγές θα τις έθεταν είτε στις επιστολές, είτε στις συναντήσεις τους. Αλλά αυτό που τους κάνει να φαντάζουν γραφικοί είναι  η προσήλωσή τους, που προφανώς έχει αδύναμα σημεία γιατί ήταν ένας συμβιβασμός, αλλά αυτό πλέον δεν απασχολεί την κυβέρνηση.