του Σπύρου Σουρμελίδη

Η ενημέρωση της αντιπολίτευσης έγινε ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Σκόπια  από τις δύο κυβερνήσεις αντίστοιχα. Στο «κρατίδιο» (όπως ειρωνικά το χαρακτηρίζουν κάποιοι υπερπατριώτες),  δεν έγινε γνωστό τι συζητήθηκε, που κατέληξαν, αν κατέληξαν, δεν εκφράστηκαν διαφωνίες δημοσίως, αντιθέτως στηρίζουν όλοι την κυβέρνηση της χώρας για να διαπραγματευθεί. Στην ισχυρή Ελλάδα, όλοι αμέσως έκαναν δηλώσεις, διαφώνησαν με όλα και με όλους, κατήγγειλαν την κυβέρνηση, δήλωσαν ότι δεν την στηρίζουν και μάλιστα ορισμένοι, αναφέρθηκαν και σε στοιχεία της ενημέρωσης  ή έτσι είπαν. Αυτοί είναι οι υπερασπιστές της πατρίδας.  Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ήδη ενώσει του σκοπιανούς, την ώρα που  διχάζει τους Έλληνες. Και ας επικαλείται το αντίθετο. Όλοι αυτοί που κατήγγειλαν την κυβέρνηση για μυστική διπλωματία, έδειξαν ότι δεν πρόκειται να  κρατήσουν ούτε μία λέξη, απ όσα θα ακούσουν. Κι αυτό, γιατί τους ενδιαφέρουν οι επόμενες εκλογές και όχι η Πατρίδα, το Έθνος ή η Μακεδονία. Και ας έχουν ΟΛΟΙ αναγνωρίσει ήδη ότι πρέπει να γίνει συμβιβασμός όταν κυβερνούσαν. ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ!!!!

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έχουν διαπραγματευθεί, όλα τα προηγούμενα χρόνια, σύνθετη ονομασία, ακόμα και διπλή ονομασία . Ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε όλα τα στοιχεία των διαπραγματεύσεων στον Κ. Μητσοτάκη και στους άλλους αρχηγούς. (Θα αναφερθούμε σύντομα και στις προηγούμενες διαπραγματεύσεις).

Η διαπραγμάτευση

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αποφασισμένος να προχωρήσει την προσπάθεια του για την επίλυση της υπόθεσης, για την εξεύρεση μιας αμοιβαίως αποδεκτή λύση, όπως αλλωστε έχουν δεσμευτεί οι δύο χώρες, με την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995. Το ίδιο φαίνεται αυτή τη φορά ότι προσπαθεί και ο Ζόραν Ζάεφ. Αλλωστε στην ΠΓΔΜ, το πρόβλημα είναι πλέον είναι η επιβίωση του κράτους που γεννήθηκε άρον-άρον το 1991.
Ο Αλέξης Τσίπρας, μετά την συνάντηση τους στο Νταβός ενημέρωσαν ταυτόχρονα την αντιπολίτευση της χώρας τους και θα συνεχίσουν να διαπραγματεύονται μεταξύ τους, αλλά και να διαβουλεύονται στο εσωτερικό.
Όπως ήδη έχουμε γράψει σε προηγούμενα δημοσιεύματα, η λύση που διαφαίνεται θα περιέχει τα εξής στοιχεία:
1.Το όνομα θα είναι σύνθετη ονομασία που θα περιέχει και τον όρο Μακεδονία, αλλά σε μία λέξη. Είναι πολύ πιθανό το «Novomakedonija» αν και στο τραπέζι είναι και τα Severna Makedonija(Βόρεια Μακεδονία) και Gorna Makedonija (Ανω Μακεδονία). Δεν πρέπει κανείς να αποκλείει και ένα από τα δύο παραπάνω ονόματα.
2. Η σύνθετη ονομασία θα είναι για όλες τις χρήσεις (erga omnes) και  για τον ΟΗΕ και τους άλλους διεθνείς οργανισμούς (ΝΑΤΟ-ΕΕ κα) αλλά και για τις διμερείς σχέσεις της χώρας με άλλες χώρες.
3. Η λύση θα αποτυπωθεί και στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ.
4. Θα απαλειφθούν (τροποποιηθούν ή επεξηγηθούν)  όλα  τα αλυτρωτικά   άρθρα του Συντάγματος των Σκοπίων.
5. Θα δοθούν διαβεβαιώσεις για το απαραβίαστο των συνόρων
6. Θα υπάρξουν αλλαγές και στα σχολικά βιβλία.
7. Μέσω της συμφωνίας δεν πρόκειται να δοθούν διαβεβαιώσεις  για μακεδονικό έθνος, μακεδονική γλώσσα, μακεδονικό πολιτισμό κλπ. Η Ελλάδα άλλωστε δεν δέχθηκε ολ αυτά τα χρόνια να συμπεριληφθεί στην συμφωνία οποιαδήποτε τέτοια άμεση ή έμμεση διαβεβαίωση. 
Ο Αλέξης Τσίπρας στην δήλωση που έκανε παρουσία του Ζάεφ στο Νταβός περιγράφει τα παραπάνω: «Είμαστε δυο άνθρωποι που ανήκουμε σε μια νέα γενιά. Δύο προοδευτικοί πολιτικοί, σε μία εξαιρετικά δύσκολη γειτονιά. Αγωνιζόμαστε και οι δύο να φέρουμε στο προσκήνιο αυτά που ενώνουν τους λαούς μας, προσπαθώντας να βρούμε λύσεις σε αυτά που μας χωρίζουν. Βαθιά μου πεποίθηση είναι ότι τα Βαλκάνια έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ από εθνικισμούς και εντάσεις. Αυτό που χρειάζεται είναι να προωθήσουμε μια ατζέντα συνεργασίας και συν-ανάπτυξης για να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή προοπτική των δυτικών Βαλκανίων, να πάει η περιοχή μπροστά, να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις στην οικονομία, την ασφάλεια, την περιφερειακή σταθερότητα. Αυτή είναι η θέση της Ελλάδας, ως μιας δύναμης ευθύνης, σταθερότητας και συνεργασίας στην περιοχή. … δεν θέλουμε να λύσουμε απλά το θέμα του ονόματος, αλλά να θέσουμε τις σχέσεις των δύο χωρών σε στέρεα θεμέλια. Στα θεμέλια του αλληλοσεβασμού κ καλής γειτονίας. Που σημαίνει ότι πρώτα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αλυτρωτισμό σε όλες μορφές, με εγγυήσεις ότι δεν θα αφήσουμε κανένα ανοιχτό παράθυρο ώστε να δημιουργηθούν εκ νέου παρόμοιες προκλήσεις στο μέλλον. Ο Ζόραν κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας με ενημέρωσε ότι είναι διατεθειμένος να προβεί σε σημαντικές πρωτοβουλίες άμεσα προς αυτή κατεύθυνση. Και εγώ από πλευράς μου ανακοίνωσα ότι στο πλαίσιο αυτό είμαι διατεθειμένος να προωθήσουμε διαδικασίες που είχε αναστείλει η δική μου κυβέρνηση.
Παράδειγμα: Η υποψηφιότητα των Σκοπίων για την Πρωτοβουλία Αδριατικής-Ιονίου και την κύρωση της 2ης φάσης της συμφωνίας σύνδεσης των Σκοπίων με την ΕΕ στο ελληνικό κοινοβούλιο. Προκειμένου να προχωρήσει η ευρωπαϊκή ενταξιακή πορεία και ένταξη στο ΝΑΤΟ που επιθυμεί η γειτονική χώρα, πρέπει να βρούμε λύση στο σύνολο ανοιχτών θεμάτων.
Ιδιαίτερα κατέστησα σαφές ότι πρέπει να συμφωνήσουμε σε μια σύνθετη ονομασία με ισχύ έναντι όλων. Στο πλαίσιο αυτό ανταλλάξαμε ιδέες και συμφωνήσαμε να εντατικοποιήσουμε υπό την εποπτεία μας τις διαβουλεύσεις που διεξάγονται ήδη στα πλαίσια του ΟΗΕ».

Η υποκρισία

Στην Ελλάδα η υποκρισία, ανακατεμένη με την ανοησία, συνεχίζεται. Η Ελλάδα δυστυχώς από την πρώτη στιγμή (1991-1993) αποδέχθηκε συμβιβαστικές προτάσεις, πριν η άλλη πλευρά από δεχθεί αμοιβαιότητα. Μέσα σ ένα τοπίο αλληλοκατηγοριών στο εσωτερικό της χώρας, με μια κυβέρνηση (του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη) που στηριζότανε σε 151 βουλευτές, γινότανε προσπάθεια διαπραγμάτευσης η οποία ήταν από την αρχή υπονομευμένη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου υποχρέωσε ,με το εμπάργκο, τον Γκλιγκόρωφ να ξαναέρθει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και να αποδεχθεί την Ενδιάμεση Συμφωνία. Ο Ανδρέας ήθελε να λύσει το θέμα όχι να το αφήσει άλυτο. Και τότε υπήρξε καυγάς στο εσωτερικό, εναντίον του, πρωτίστως από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Αν δεν είχε τα άλλα προβλήματα, μπορεί και να το έλυνε.
Στην συνέχεια όλες οι διαπραγματεύσεις στηρίχτηκαν στην σύνθετη ονομασία, στην διπλή ονομασία, σ ένα συμβιβασμό. Ο Κώστας Σημίτης προχώρησε πολύ, σε σημείο μάλιστα επικίνδυνο (ενός αμφιλεγόμενου συμβιβασμού), αλλά και πάλι υπαναχώρησαν οι σκοπιανοί. Ο Κ. Καραμανλής και με υπουργό Εξωτερικών τον Πέτρο Μολυβιάτη και με την Ντόρα Μπακογιάννη, προχώρησε σε διαπραγματεύσεις. Ολες στη βάση ενός συμβιβασμού, ακόμα και διπλής ονομασίας. Οι σκοπιανοί και οι αμερικανοί έβαζαν μάλιστα και θέμα αναγνώρισης της μακεδονικότητας (μακεδονικό έθνος, γλώσσα κλπ). Όταν όμως ήρθε το 2008, οι Αμερικανοί επεδίωξαν, με καου-μπόυκο στυλ, να επιβάλλουν την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, χωρίς λύση για το όνομα. Ο Καραμανλής σ αυτό αντέδρασε έντονα (και σωστά) και έτσι το θέμα έμεινε μετέωρο. Στην συνέχεια ο πρωθυπουργός, Νίκολα Γκρουέφσκι, (VMRO) με καταγωγή από την Ελλάδα, πέρασε στο άλλο άκρο, διακόπτοντας επι της ουσίας, τις προσπάθειες.  Η κρίση συνέβαλε στην ακινησία.

Η ανοησία δεν είναι  διπλωματία

Είμαστε λοιπόν ξανά σήμερα σε μια προσπάθεια, πρωτίστως επειδή απειλείται η ενότητα της ΠΓΔΜ. Την ώρα όμως που καλπάζει ο αλβανικός εθνικισμός και η τουρκική παρέμβαση, ταυτόχρονα με τον αμερικανο-ρωσικό ανταγωνισμό  για την επιρροή στα Βαλκάνια.
Η Ελλάδα δεν έχει συμφέρον από νέα αλλαγή συνόρων, από νέες διασπάσεις κρατών και δημιουργία κρατιδίων-προτεκτοράτων που δεν μπορούν να επιβιώσουν. Αν χώρες όπως η Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν μπορούν να επιβιώσουν πώς θα το κάνει η ΠΓΔΜ;
Δεν είναι θέμα καλών προθέσεων, είναι θέμα συμφέροντος για την Ελλάδα να βρει λύση, μ δικές της πρωτοβουλίες και όχι να επιβάλλουν ΑΛΛΟΙ λύσεις, όπως έγινε το 1990-1991.
Θα μπορούσε να μην υπάρχει καθόλου το «Μακεδονία».  Έπρεπε να το είχαμε σκεφθεί 27 χρόνια πριν. Τώρα μάλλον είναι αργά…
Ο Ζόραν Ζάεφ , δηλώνει ότι θα εγκαταλείψει τα σύμβολα και τα αγάλματα. Αυτό δεν αποτελεί εγγύηση. Διότι στα Σκόπια από την πρώτη στιγμή , έβαλλαν την ανοησία (ιστορική και πολιτική), στο κέντρο της διπλωματίας τους. Τώρα που την αφαιρούν, δεν σημαίνει ότι είμαστε καλυμμένοι, ότι λύνουμε το πρόβλημα.
Μπορεί ο αυτοκινητόδρομος Θεσσαλονίκης-Σκόπια –Βελιγράδι να λέγεται και «Μέγας Αλέξανδρος».  Δεν μας χαλάει.
Αυτό που θέλουμε είναι η κρατική οντότητα που δημιουργήθηκε (το κράτος της ΠΓΔΜ) να μην στηρίζεται στον αλυτρωτισμό και ως όνομα (Μακεδονία) και ως καταστατικές αρχές (Σύνταγμα).
Όσοι χορεύουν ακόμα με τα …αγάλματα, δεν θα φέρουν λύση. Αντιδρούν στις ανοησίες που ακούν, από υποκριτές ηγέτες ή ηγετίσκους.  Σε όποια χώρα και αν βρίσκονται ….