Μπορεί το 2017 να ήταν ένα κρίσιμο έτος λόγω 5των εκλογών στην Γαλλία και την Γερμανία, όμως  το 2018 επιφυλάσσει  επικίνδυνες εκλογικές, οι οποίες μπορεί να είναι χειροβομβίδες στα θεμέλια της ΕΕ.
Πρώτα οι πρόωρες εκλογές στην Ιταλία που ανακοινώθηκαν για τις 4 Μαρτίου. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα, κυρίως δε, κανείς δεν μπορεί να στοιχηματίσει για τις αποφάσεις της νέας ιταλικής κυβέρνησης, η οποία μπορεί και είναι αντίθετη με τις επιλογές της ενωμένης Ευρώπης. Υπάρχει ενδεχόμενο οι  εκλογές να μετατραπούν σε δημοψήφισμα για μια νέα σχέση της Ιταλίας με την ΕΕ και την ευρωζώνη.


Αντιθέτως οι προεδρικές εκλογές στην Ρωσία, στις 18 Μαρτίου, έχουν αποτέλεσμα από τώρα. Πρόεδρος θα είναι και πάλι ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, του οποίου η πολιτική είναι γνωστή. Οι 43 συνυποψήφιοι του Β. Πούτιν, ελπίζουν μόνο να αποκτήσουν κάποια δημοτικότητα. 
Για την Ελλάδα, σημασία έχουν και οι προεδρικές εκλογές στις 28 Φεβρουαρίου στην Κύπρο, όπου είναι φαβορί για επανεκλογή ο Νίκος Αναστασιάδης.
 Στην Ευρώπη όμως το επόμενο διάστημα υπάρχουν πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, οι οποίες μπορεί και να δημιουργήσουν κάποιες νέες ισορροπίες.
Μέσα στο 2018 θα γίνουν ακόμη:

Προεδρικές εκλογές στην Τσεχία, 12- 13 Ιανουαρίου:  Ο σημερινός προκλητικός Προέδρος Μίλος Ζέμαν ελπίζει να εξασφαλίσει νέα θητεία. Αν τα καταφέρει και ο επίσης λαϊκιστής Αντρέι Μπάμπις μπορέσει να σχηματίσει σταθερή κυβέρνηση ως πρωθυπουργός, πιθανόν να είναι ακόμη πιο δύσκολο για την Κομισιόν να κάνει την Τσεχία να ευθυγραμμιστεί σε ζητήματα όπως η μετανάστευση και ο έλεγχος των όπλων. Ο Ζέμαν μπορεί εύκολα να κερδίσει τον πρώτο γύρο, αλλά θα αντιμετωπίσει έναν δύσκολο δεύτερο, κόντρα στον ακαδημαικό Γίρι Ντράχος.

Βουλευτικές εκλογές στην Ουγγαρία, την άνοιξη.  Ακόμη δεν έχει οριστεί η ακριβής ημερομηνία, αλλά είναι ήδη ξεκάθαρο ότι το δεξιό λαϊκιστικό κόμμα του πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν έχει μεγάλο προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του. Μπορεί να πάρει και τα  2/3 στο κοινοβούλιο, που απαιτείται για συνταγματικές αλλαγές, την οποία έχασε το 2015. Το ακροδεξιό κόμμα Jobbik είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος, αλλά μπορεί να επηρεαστεί από το πρόστιμο 2 εκατ. ευρώ με το οποίο κινδυνεύει, καθώς κατηγορείται για παράνομη χρηματοδότηση. Ο ακροδεξιός αυτός σχηματισμός αγγίζει σε πσοστά το 70% και είναι όμοιος με αυτόν που έχει σχηματιστεί στην Αυστρία.

Σουηδικές  εκλογές, στις 9 Σεπτεμβρίου: Ο Σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός Στέφαν Λεβέν ελπίζει να εξασφαλίσει μία ακόμη θητεία. Όμως οι εταίροι του, των Πρασίνων, πλησιάζουν... επικίνδυνα το 4% που απαιτείται για την είσοδο στη Βουλή. Αν δεν τα καταφέρουν, οι Σοσιαλδημοκράτες θα χρειαστούν νέο εταίρο. Οι ακροδεξιοί εθνικιστές, πλησιάζουν το 15-16%.

Πολωνικές περιφερειακές εκλογές, στα τέλη του ετους. Το κυβερνών κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS) πέρασε αμφιλεγόμενη εκλογική μεταρρύθμιση από την κάτω βουλή, για την οποία η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι είναι σχεδιασμένη ώστε να ενισχύσει το PiS στις περιφερειακές εκλογές. Το κυβερνών κόμμα υποστηρίζει ότι οι αλλαγές θα φέρουν διαφάνεια στο σύστημα.

Έχουμε επίσης εκλογικές αναμετρήσεις στη Φινλανδία (28/1), στην Ιρλανδία (ως τον Νοέμβριο), βουλευτικές εκλογές στη Σλοβενία (Ιούλιος), στη Λετονία (6/10) και γενικές εκλογές στο Λουξεμβούργο (17/10).

Η χρονιά όμως αρχίζει με δύο κρίσιμα θέματα για την πορεία της Ευρώπης.
Οι εκλογές στην Ιταλία και η αγωνία για τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Γερμανία.

 

Ιταλικές εκλογές: Η βόμβα που μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα

Το χρέος της τρίτης (πλέον μετά το Brexit) οικονομικής δύναμης της ΕΕ, της Ιταλίας, είναι εδώ και καιρό το μεγάλο πρόβλημα για την Ένωση. Όσο και αν όλοι πυροβολούσαν την Ελλάδα, το ιταλικό πρόβλημα είναι αυτό που μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα.

Η κατάσταση αυτή απεικονίζεται και στο πολιτικό πρόβλημα. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών (μετά την κρίση του 2008) είναι εύθραυστες και δεν μπόρεσαν να επιλύσουν το πρόβλημα. Στις 4 Μαρτίου αποφασίστηκε μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση και για την Βουλή και για την Γερουσία. Οι εκλογές θα γίνουν με τον νέο εκλογικό νόμο, που ευνοεί τους συνασπισμούς και όχι τα κόμματα. Ειδικοί προειδοποιούν ότι το νέο σύστημα δεν θα αναδείξει ξεκάθαρο νικητή, κάτι που σημαίνει ότι θα χρειαστεί δύσκολή πολιτική διαπραγμάτευση για να αποφευχθεί το αδιέξοδο.
Αν και ο Πέπε Γκρίλο των «Πέντε Αστέρων» είναι αυτός που διεκδικεί την πρωτιά, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι επιστρέφει στην πολιτική σκηνή, ελπίζοντας να του δοθεί και πάλι το δικαίωμα του εκλέγεσθαι- ανατρέποντας τη σχετική απαγόρευση που του έχει επιβληθεί. Αν αυτό συμβεί τότε όλοι ελπίζουν (οσο και αν καταριούνται τον Σίλβιο) ότι θα ανακοπεί η φόρα του Πέπε Γκρίλο.

Η Κεντροαριστερά του Ρέντζι συμπιέζεται σημαντικά από το Κόμμα των Πέντε Αστέρων και τη συμμαχία των ιταλικών ακροδεξιών κομμάτων (Forza Italia, Λέγκα του Βορρά, Αδελφοί της Ιταλίας).

Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι η πλειοψηφία των ιταλών δεν θεωρεί  ευεργετική τη συμμετοχή τους στην Ευρωζώνη, και μόνο ένα ποσοστό κάτω του 40% να τάσσεται υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Αυτή είναι και η βόμβα στα θεμέλια της ΕΕ. Διότι  αν οι εκλογές μετατραπούν σε δημοψήφισμα για το ευρώ

Ο  Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι απέκλεισε το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με την συντηρητική παράταξη του Σίλβιο Μπερλουκόνι.

Ο Ιταλός κεντροαριστερός πρώην πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι η αναμέτρηση για το ποιος θα έρθει πρώτο κόμμα στις εκλογές της Άνοιξης, θα είναι ανάμεσα στο Δημοκρατικό Κόμμα και στο Κίνημα Πέντε Αστέρων και επέμεινε ότι ο ίδιος «εργάζεται με στόχο, ο νέος πρωθυπουργός να ανήκει στους Δημοκρατικούς».

Διαμήνυσε επίσης ότι «δεν θα ανεχθεί το κόμμα του να παραιτηθεί  της όλης προσπάθειας, μόλις διαπιστωθεί μια αρνητική δημοσκοπική έρευνα», αλλά, αντιθέτως, επανέλαβε ότι «η νίκη είναι σαφώς κάτι το εφικτό».

Σε σχέση, δε, με την νέα, ενιαία πολιτική δύναμη της Αριστεράς «Liberi e Uguali» (Ελεύθεροι και ίσοι), με επικεφαλής τον νυν πρόεδρο της γερουσίας Πιέτρο Γκράσο, ο Ματέο Ρέντσι εκτιμά ότι «κάθε ψήφος υπέρ της δύναμης αυτής, αποτελεί ένα δώρο για την ιταλική Δεξιά».

Ο επικεφαλής του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, υποστηρίζει ότι  «η κεντροδεξιά πρόκειται να κερδίσει τις εκλογές και να προχωρήσει στη σύνθεση νέας κυβέρνησης με 20 υπουργούς - 8 πολιτικούς και 12 εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών». Ο Μπερλουσκόνι,  πιστεύει ότι η δυνατότητα αυτή θα προκύψει εφόσον συναφθεί μια εκλογική συμμαχία της Φόρτσα Ιτάλια με τη Λέγκα και το ακροδεξιό κόμμα «Αδέλφια της Ιταλίας». Οι λεπτομέρειες της συνεργασίας συζητήθηκαν ήδη σε δείπνο στην πόλη Κατάνια, μεταξύ του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, του γραμματέα της Λέγκα Ματέο Σαλβίνι και της επικεφαλής των «Αδελφών της Ιταλίας» Τζόρτζια Με.

Παρά ταύτα, ο Μπερλουσκόνι δεν έδωσε το αναγκαίο «πράσινο φως» για να οργανωθεί μια ενιαία πολιτική συγκέντρωση, μαζί με τα άλλα δυο κόμματα. Κίνηση που δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφορές, ιδίως σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, στα δικαιώματα που πρέπει να έχουν οι ξένοι υπήκοοι που ζουν μόνιμα και με άδεια παραμονής στην Ιταλία, αλλά και σχετικά με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η εικόνα σήμερα

Όπως είναι σήμερα τα πράγματα οι κεντρικοί σχηματισμοί που διεκδικούν την πρώτη θέση είναι:
- Το αντισυστημικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων που έχει τις περισσότερες ψήφους
-Ο δεξιός σχηματισμός   Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και η Λέγκα του Βορρά που αποτελούν τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα
-Το  κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα που έχει  τις περισσότερες έδρες, ως μεμονωμένο κόμμα.

Μέχρι τα τέλη του 2017 οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πως οι τρεις βασικοί πολιτικοί σχηματισμοί θα προσελκύσουν μεταξύ του 24% και του 35% των ψήφων. Υπάρχει  κίνδυνος  για ένα νέο  πολιτικό αδιέξοδο.
Η νέα κυβέρνηση θα έχει κληρονομήσει ανάπτυξη στο υψηλότερο επίπεδο από το 2010, με τις εξαγωγές και τη μεταποίηση να ενισχύονται και το ποσοστό της απασχόλησης να έχει επιστρέψει στο προ κρίσης επίπεδο. Οι ιταλικές τράπεζες φαίνεται πως απέφυγαν την κατάρρευση, παρά το γεγονός πως βαρύνονται από μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους 175 δισ. ευρώ.
Κανένα από τα βασικά πολιτικά κόμματα της Ιταλίας δεν προσφέρει λύση στο πρόβλημα δημοσίου χρέους της χώρας, το οποίο βρίσκεται στο132% του ΑΕΠ και είναι το δεύτερο υψηλότερο της Ευρωζώνης μετά της Ελλάδας. Οι προεκλογικές υποσχέσεις που είχαν δώσει τα βασικά πολιτικά κόμματα θα μπορούσαν να επιδεινώσουν το πρόβλημα: Ο Λουίτζι ντι Μάιο, ηγέτης του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, θέλει την εισαγωγή καθολικού βασικού εισοδήματος. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έχει υποσχεθεί την αύξηση του κατώτατου μισθού στα χίλια ευρώ τον μήνα. Το Δημοκρατικό Κόμμα, του Ματέο Ρέντσι, και η Λέγκα του Βορρά έχουν υποσχεθεί μείωση της φορολογίας. Κανείς δεν μιλά για την  γραφειοκρατία και το περίπλοκο νομικό πλαίσιο της χώρας, τα μεγαλύτερα εμπόδια για την προσέλκυση επενδύσεων.

 

 

Απόψεις

Ειδικού Συνεργάτη Η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ-Τουρκίας συνοδεύτηκε με εκτενείς συνομιλίες μεταξύ αξιωματούχων των δύο χωρών, σχετικά με την Ουκρανία, τη Γάζα, τη Συρία και το Νότιο Καύκασο. Σύμφωνα με τον τουρκικό... πλήρες κείμενο
Άρης Χατζηστεφάνου Το να είσαι υπεύθυνος ειδικού τμήματος του FBI για την πάταξη της αναρχίας στις ΗΠΑ ακούγεται σαν τη μεγαλύτερη αργομισθία στην Ιστορία. Παρ' όλα αυτά, το ομοσπονδιακό γραφείο ερευνών έχει αυξήσει τους... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Πάντα υπήρχαν οι πρόθυμοι στην πολιτική να συμπορευθούν ακόμη και με την πιο σκοτεινή πλευρά της εκκλησίας, όπως πάντα υπήρχαν οι οπαδοί της κοσμικότητας, ανεξάρτητα από κόμματα και ιδεολογικές τάσεις.... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Η καταθλιπτική εικόνα της τεράστιας αίθουσας του Ταε Κβο Ντο όπου διεξάγεται το 4ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνει και τον εκφυλισμό του κόμματος αυτού. Άδεια αίθουσα, γεμάτοι διάδρομοι , δρόμοι και παράδρομοι,... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΟ Αλεξέϊ Ναβάλνι πέθανε σε μια φυλακή της Αρκτικής, θύμα ενός δικτάτορα που δεν ανέχεται την κριτική και την αμφισβήτηση. Τυραννικά καθεστώτα που στηρίζονται από τη Δύση εξοντώνουν χιλιάδες. Είναι ο... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Ο Αλέκος Φλαμπουράρης δεν είναι ο οποιοσδήποτε. Είναι ο εκσκαφέας του κομματικού υπεδάφους και ιδανικός στη δημιουργία μηχανισμών. Η αποχώρησή του από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά από λεκτικό... πλήρες κείμενο