Είναι η δεύτερη φορά μετά το 1946 που οι Κούρδοι επιδιώκουν να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος. Η πρώτη φορά ήταν μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο στο Ιράν όπου ιδρύθηκε το Ιρανικό Κουρδιστάν (Δημοκρατία του Μαχαπάντ) και η δεύτερη είναι τώρα στο Ιράκ.  Το 1942-46, του Κούρδους του Ιράν τους υποστήριξε η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν , (για να τους πνίξουν στο αίμα οι ιρανικές κυβερνήσεις με την ανοχή Βρετανών και Αμερικανών) σήμερα του Κούρδους του Ιράκ τους στηρίζει το Ισραήλ και εμμέσως οι Αμερικανοί , η Μόσχα και οι Ευρωπαίοι.

Η εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ το 2003, άνοιξε τον δρόμο για την ομοσπονδιοποίηση του Ιράκ και την δημιουργία του Ομόσπονδου κράτους των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ. Ο πόλεμος κατά των τζιχαντιστών, που  στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό σε κουρδικά στρατεύματα και στο Ιράκ και στην Συρία, άνοιξε τον δρόμο για την δημιουργία κουρδικών κρατών στην περιοχή συνολικά. Το Δημοψήφισμα  της 25ης Σεπτεμβρίου στο Κουρδιστάν, έδειξε ότι πλέον ήρθε η ώρα για την δημιουργία ενός πλήρως ανεξάρτητου κράτους των Κούρδων. Τα πρώτα στοιχεία λένε ότι πάνω από 90% των ψηφισάντων, είναι υπέρ της δημιουργίας ανεξάρτητου από το Ιράκ κράτους.

Ο δρόμος όμως δεν θα είναι καθόλου εύκολος και πάλι. Ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρτζανί , δηλώνει ότι το Δημοψήφισμα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν σημαίνει ότι αύριο κι όλας θα ανακηρυχτεί το ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Ο λόγος είναι ότι όλα τα κράτη της περιοχής δεν επιθυμούν την δημιουργία ενός Κουρδικού κράτους.

Πρωτίστως το ίδιο το Ιράκ που θα περιοριστεί εδαφικά αλλά και οικονομικά, αφού τεράστιες ποσότητες πετρελαίου βρίσκονται σε κουρδικά εδάφη.
Το Ιράν, επειδή έχει επίσης εκατομμύρια Κούρδους, οι οποίοι προσπάθησαν να αποσχιστούν.
Η Συρία, η οποία επίσης  έχει μεγάλη κουρδική μειονότητα και θα χάσει εδάφη.
Και βεβαίως η Τουρκία, στην οποία ζουν εκατομμύρια Κούρδοι και μάλιστα σε μια εξαιρετικά εκτεταμένη περιοχή. Από το Ερζερούμ στο βορρά προς κάθε κατεύθυνση έως τα σύνορα με το Ιράν, το Ιράκ και την Συρία.  Στις περιοχές των Κούρδων βρίσκονται οι πηγές του Τίγρη και του Ευφράτη, πηγή ζωής για όλη την Μεσοποταμία.

Η Σαουδική Αραβία, η οποία δεν θέλει να μειωθεί η ισχύς του Ιράκ. Η στάση του Ριάντ, δείχνει την πολυπλοκότητα των ισορροπιών στην περιοχή. Η  Σ. Αραβία στήριξε τους τζιχαντιστές, τους οποίους πολέμησαν οι Κούρδοι.  Βασικός  αντίπαλος  των σαουδαράβων είναι το Ιράν, που επίσης θα αντιμετωπίσει πρόβλημα Κούρδων. Όμως μια ενδεχομένη υποβάθμιση του Ιράκ, αυτή την ώρα θα σημάνει μεγαλύτερη επιρροή της Τεχεράνης και μέσα στο ίδιο το Ιράκ, όπου ήδη είναι μεγάλη η επιρροή των σιιτών μουσουλμάνων που κυβερνούν  και το Ιράν.

Αντίθετα σ όλα αυτά κινείται φυσικά το Ισραήλ.  Αν δημιουργηθεί Κουρδιστάν θα είναι ένα ακόμα κράτος στην περιοχή το οποίο δεν βλέπουν φιλικά οι Άραβες, αλλά και το Ιράν. Ένα Κουρδιστάν θα είναι φιλικό προς το Ισραήλ και τους Αμερικανούς. Αλλωστε  το Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ, μετά το 2003, αναπτύχθηκε ραγδαία με την στήριξη των εβραίων και των αμερικανών. Η αμερικανική βάση στο οροπέδιο του Κουρδιστάν είναι μεγαλύτερη απ αυτή που διαθέτουν στην Τουρκία. Λειτουργούν ήδη αεροδιάδρομοι και σύντομα θα εξελιχθεί σε μια πλήρως εξοπλισμένη Βάση.

Προς το παρόν επισήμως η Ουάσιγκτον είναι αντίθετη με την ανεξαρτοποίηση του Κουρδιστάν. Δεν φαίνεται όμως να κάνει κάτι δραστικό γι αυτό.
Την αντίθεση του εξέφρασε και ο Μακρόν, επικαλούμενος κινδύνους νέα σύρραξης στην περιοχή.

Η στάση της Μόσχα είναι επισήμως κατά της δημιουργίας Κουρδικού κράτους. Η Μόσχα προειδοποίησε και το Ιράκ και τους Κούρδους κατά της λήψης των όποιων μέτρων, που  θα αποσταθεροποιήσουν τη Μέση Ανατολή μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, και κάλεσε και τις δύο πλευρές να προχωρήσουν σε συνομιλίες για την εξεύρεση λύσης στο πλαίσιο ενός ενιαίου ιρακινού κράτους.  Η στάση και της Δύσης και της Ρωσίας δεν είναι εχθρική κατά των Κούρδων, όπως φαίνεται από μια προσεκτική ανάγνωση των δηλώσεων και των ανακοινώσεων.

Κίνδυνος ενός νέου πολέμου

Η κυβέρνηση της Βαγδάτης (Ιράκ) έχει την πιο άγρια αντίδραση  απέναντι στους Κούρδους και το δημοψήφισμα που έγινε στο βόρειο Ιράκ, με το ερώτημα της ανεξαρτησίας. Ο πρωθυπουργός του Ιράκ Χάιντερ αλ Αμπάντι δηλώνει πως δεν αναγνωρίζει το δημοψήφισμα και η Βουλή και στέλνει στρατό στις περιοχές των Κούρδων. Οι κουρδικές δυνάμεις απαγόρεψαν την διέλευση του ιρακινού στρατού βορειότερα του Κιρκούκ.

Η Βαγδάτη επίσης απαγόρευσε τις διεθνείς πτήσεις προς το Αρμπίλ (πρωτεύουσα του Κουρδιστάν) , ενώ έστειλε στρατό και στην Τουρκία, απειλώντας με αποκλεισμό το Κουρδιστάν, σε συνεργασία με την Άγκυρα
Τα σύνορα του με το Κουρδιστάν  έχει κλείσει το Ιράν, ενώ είναι έτοιμη να το κάνει και η Τουρκία.  
Το Ιράκ,  η  Τουρκία και το Ιράν απειλούν με εμπορικό θάνατο το Κουρδιστάν που είναι μια περίκλειστη χώρα. Παραμένουν βεβαίως οι δρόμοι προς την Συρία, αν και εκεί διεξάγονται ακόμα μάχες με τζιχαντιστές και διάφορες άλλες ομάδες, όπως φυσικά μπορεί να υπάρξει και αεροπορική επικοινωνία παρά την απαγόρευση της Βαγδάτης.
Απειλητικός είναι ο Ερντογάν που έχει στείλει επιπλέον στρατεύματα στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ, δηλώνοντας ότι είναι έτοιμος να εισβάλλει στο Κουρδιστάν.
Ο Πούτιν πήγε στην Άγκυρα για συνομιλίες με τον Ερντογάν, σε μια προσπάθεια  κατευνασμού της έντασης. Αν οι Τούρκοι μπουν στο Κουρδιστάν θα ξεκινήσει ένας νέος πόλεμος με απρόβλεπτες εξελίξεις.
Οι εξελίξεις στο Κουρδιστάν συνδέονται άμεσα με τον πόλεμο των Κούρδων στην Βόρειο Συρία κατά των τζιχαντιστών αλλά και κατά του Ασαντ, επιδιώκοντας την δημιουργία ομόσπονδου κράτους.  Σε κάθε περίπτωση οι Κούρδοι στο Ιράν και στην Τουρκία  περιμένουν τη δική τους ώρα.

Η προετοιμασία

Η εξέλιξη στο Κουρδιστάν οφείλεται σ ένα ιστορικό συμβιβασμό μεταξύ των δύο οικογενειών των Μπαρτζανί (Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα) και Ταλαμπανί (Πατριωτικό Μέτωπο Κουρδιστάν). Από το 2003 οι δυο παρατάξεις  αποφάσισαν την ίδρυση ενιαίας στρατιωτικής-πολιτικής-οικονομικής διοίκησης και Βουλής. Εκπαιδεύτηκαν από τους αμερικανούς μερικές χιλιάδες Κούρδων για να στελεχώσουν την διοίκηση και τον στρατό.  Υπάρχει ενιαίο εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο μάλιστα έχει υιοθετήσει την κουρδική γλώσσα και την λατινική αλφάβητο και διαθέτει 3 πανεπιστήμια. Η πρώτη συμφωνία  μεταξύ Μπαρτζανί και Ταλαμπανί φαίνεται ότι  πάει πολύ πιο πίσω στο 1998 με πρωτοβουλία Κλίντον. Τότε σταμάτησαν οι εμφύλιες συρράξεις των δύο φυλάρχων του Μπαρτζανί και του Ταλαμπανί.
Μετά το 2003, ο γεννημένος το 1933 Τζαλάλ Ταλαμπανί έγινε πρόεδρος του Ιράκ, έως το 2014. Στο Κουρδιστάν πρόεδρος του ομόσπονδου κρατιδίου  έγινε ο νεότερος (γεννημένος το 1946) Μασούντ Μπαρτζανί.

 
Στα Γαυγάμηλα

Αυτές τις ημέρες που είναι στην επικαιρότητα το Κουρδιστάν, να υπενθυμίσουμε ότι  η πρωτεύουσα του το Αρμπίλ , είναι τα αρχαία Άρβυλα. Κοντά εκεί έγινε η μεγάλη μάχη του Μέγα Αλέξανδρου με τους Πέρσες, γνωστή ως η μάχη στα Γαυγάμηλα. Την οποία και κέρδισε. Το πιο εμβληματικό μνημείο στο σημερινό Αρμπίλ είναι η …Ακρόπολη, που από το 2014 είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.