του Σπύρου Σουρμελίδη

Ο εγγονός του του πρώτου κομμουνιστή ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ ιλ Σόνγκ, ο Κιμ γιονγκ Ουν, φέρνει και πάλι αντιμέτωπες τις πυρηνικές, Μεγάλες,  δυνάμεις του κόσμου.  Βόρειος και Νότιος Κορέα, Ιαπωνία, αλλά και ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία, μετράνε πιθανότητες και συνέπειες, με τον υπόλοιπο κόσμο να κρατάει την αναπνοή του για να μην γίνει το λάθος. Ο 33χρονος σήμερα Κιμ Γιονγκ Ούν , που ανέλαβε την ηγεσία της χώρας του μετά τον θάνατο του  πατέρα του Κιμ γιονγκ Ιλ, το 2011. Από την πρώτη στιγμή , έδειξε  ότι τον απασχολεί  ένα βασικό ζήτημα: Τα σχέδια  για την δολοφονία του (την πτώση του από την εξουσία) . Στην Βόρειο Κορέα εδώ και δεκαετίες έχει αντικατασταθεί ο μαρξισμός -λενινισμός από την θεωρία Τζούτσε του Κιμ ιλ Σόγκ (κάτι σαν τις σκέψεις του Μάο της Κίνας).  Η εξουσία είναι φεουδαρχική αφού περνάει από πατέρα σε γιο.

Οι πρόσφατες εκτοξεύσεις πυραύλων μέσου βεληνεκούς οπως και οι δοκιμές για την βόμβα υδρογόνου, σε κάθε περίπτωση αποτελούν πρόκληση για την παγκόσμια κοινή γνώμη και μεγαλώνουν την ανησυχία για το ενδεχόμενο ατυχήματος ή μιας βίαιης αντίδρασης απο την πλευρά των ΗΠΑ.  
Ο Κιμ γιονγκ Ουν “δεν είναι τρελός”, -όπως έγραψε το Politico πριν από λίγες μέρες- “είναι  διαβασμένος” . Που σημαίνει ότι έχει μελετήσει την τύχη του Καντάφι, του Σαντάμ Χουσείν, τους Τσάβες της Βενεζουέλας. Ολοι προσπάθησαν να συμβιβαστούν με τους Αμερικανούς με τα γνωστά αποτελέσματα.  Για τον βορειοκορεάτη ηγέτη, υπάρχει μόνο μία άμυνα, αυτήν που έχει και το Ιράν. Τα πυρηνικά όπλα! Δεν είναι τυχαίο που το ίδιο σκέφτεται και ο Ερντογάν και ας μη το λέει ακόμα δυνατά.
Η ανάλυση Αμερικανών ειδικών έχει λογική και στηρίζεται σε καλές πληροφορίες. Ο νεαρός Ούν, φοβάται τα εναντίον του σχέδια και γι αυτό απειλεί. Θεωρεί δε ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εγγύηση, για την παραμονή του στην εξουσία, παρά μόνο ο φόβος, ότι μπορεί να προκαλέσει τεράστια ζημιά σ όλη την περιοχή. Και η ζημιά δεν θα αφορά πρώτα τους Αμερικανούς, αλλά τους Κινέζους και τους Ρώσους που τον στηρίζουν ακόμα. Όπως φυσικά και τους νοτιοκορεάτες αλλά και τους Ιάπωνες οι οποίοι έτσι κι αλλιώς είναι οι χειρότεροι εχθροί των κορεατών,  αφού ήταν αιμοσταγείς κατακτητές για πάνω από μισό αιώνα.
Ακόμα και ένα μικρό πυρηνικό επεισόδιο θα προκαλέσει τεράστια καταστροφή σε όλη την Άπω Ανατολή. Η πυρηνική καταστροφή θα είναι υπερπολλαπλάσια της καταστροφής στο Ναγκασάκι η την Χιροσίμα που προκάλεσαν οι αμερικανικές βόμβες το 1945.
Ο Ούν γνωρίζει ότι τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία δεν έχουν καμία διάθεση να  παραδώσουν επιπλέον  γεωπολιτικές δυνατότητες στις ΗΠΑ, πολύ  δεν περισσότερο να επιτρέψουν την ενοποίηση της Κορέας. Εκβιάζει και τους υποστηρικτές του, αν και το τελευταίο διάστημα η Μόσχα δείχνει εξαιρετικά εκνευρισμένη με τα καμώματα του νεαρού Κορέατη. Ο Λαβρόφ  δήλωσε μάλιστα ότι η Μόσχα δεν συμφωνεί με την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων από την Πιονγιάνγκ. Η Κίνα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Δεν έχει λόγο να διακινδυνεύσει μια σύγκρουση λόγω του Ούν και συγχρόνως βλέπει ότι το όλο θέμα δίνει ευκαιρίες στην Ουάσιγκτον να ισχυροποιεί την στρατιωτική της παρουσία, στη δική της περιοχή. Ο “επόμενος πόλεμος” έτσι κι αλλιώς θα είναι μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ όπως προβλέπουν κάποιοι Αμερικανοί αναλυτές.  Μόνο που το Πεκίνο δεν έχει κανένα λόγο και καμία διάθεση να τον ξεκινήσει τώρα. Η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, είναι απείρως αποτελεσματικότερη  Ολ αυτά εκμεταλλεύεται ο νεαρός βορειοκορεάτης ηγέτης  που βλέπει συνεχώς γύρω του δολοφόνους, ακόμα και στο οικογενειακό του περιβάλλον.

Το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας

Παρά τους αρχικούς δισταγμούς η Μόσχα βοήθησε από το 1956 τους βορειοκορεάτες να αναπτύξουν ένα δίκτυο  πυρηνικών εργοστασίων για ενέργεια. Το 1957 όμως οι ΗΠΑ εγκατέστησαν πυρηνικές κεφαλές στην Νότιο Κορέα. Η κρίση της Κούβας (1962) οδήγησε τον Κιμ ιλ Σόνγκ στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να στηρίζεται στους σοβιετικούς που πρόδωσαν τον Κάστρο, αναστέλλοντας, τα σχέδια  για την εγκατάσταση πυραύλων στην Κούβα. Έτσι ξεκίνησαν οι προσπάθειες για ανάπτυξη πυρηνικών όπλων. Και από το 1990 , μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης άρχισαν να τρέχουν, με μεγάλη ταχύτητα. Δεν υπάρχουν ασφαλείς πληροφορίες από που αγόρασε τεχνογνωσία και ουράνιο ο πατέρας του Ουν, ο Κιμ γιονγκ Ιλ. Από την διαλυμένη Σοβιετική Ένωση ή από το Πακιστάν;  Και σήμερα ακόμα λένε οτι εξαγοράστηκαν και ειδικοί απο την διαλυμένη Ουκρανία για να αναπτυχθεί  το πυρηνικό και πυραυλικό σύστημα της Βόρειας Κορέας. Τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας θεωρούνται  «πρωτόγονα» Υπολογίζεται ότι  διαθέτει τουλάχιστον έξι πυρηνικές κεφαλές ( κάποιες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό τους έως τις 18 ) και δυτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι με τον ρυθμό εμπλουτισμού ουρανίου που ακολουθείται, οι πυρηνικές κεφαλές μπορεί να φτάσουν τις 40.   Το βεληνεκές των πυραύλων που τις μεταφέρουν είναι περίπου 4.000 χιλιόμετρα, θεωρητικά ικανό να επιφέρει πλήγματα σε αμερικανικό έδαφος ( στη Χαβάη ) ή σε έδαφος συμμάχων των ΗΠΑ όπως η Αυστραλία. Έως το 2011 είχαν γίνει μόνο  δύο πυρηνικές δοκιμές , υπόγειες και οι δύο. Η πρώτη στις 9 Οκτωβρίου του 2006, η δεύτερη στις 25 Μαρτίου του 2009.

Ο Ουν άλλαξε ριζικά την κατάσταση.
Στις 6 Ιανουαρίου 2016, ανακοινώνει ότι η χώρα του μπορεί να παράγει μια βόμβα υδρογόνου.
Στις 7 Φεβρουαρίου 2016 η Βόρεια Κορέα εκτοξεύει ένα δορυφόρο.
Στις 9 Μαρτίου 2016 ισχυρίζεται ότι μπορεί να μικρύνει μια πυρηνική συσκευή για να χωρέσει σε έναν πύραυλο.
Στις 15 Μαρτίου 2016  δοκιμάστηκε με επιτυχία ο κώνος ενός πυραύλου που επανήλθε στην ατμόσφαιρα της γης μετά από μια μακρά πτήση.
Στις 6 Μαΐου 2016 ο Ουν δηλώνει  ότι δεν θα χρησιμοποιήσει πρώτος τα πυρηνικά όπλα, εκτός εάν απειλείται η κυριαρχία του.
Στις 23 Ιουνίου 2016 αναφέρει ότι έχει δοκιμάσει επιτυχώς έναν ενδιάμεσο βαλλιστικό πυραύλων (IRBM), με εύρος από 2.000 έως 3.400 μίλια.
Ο Kim Jong Un ισχυρίζεται ότι η χώρα μπορεί τώρα να επιτεθεί σε "Αμερικανούς στο επιχειρησιακό θέατρο του Ειρηνικού", συμπεριλαμβανομένου του εδάφους του Γκουάμ.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2016 πραγματοποιεί την πέμπτη και τη μεγαλύτερη πυρηνική δοκιμή της για την επέτειο της ίδρυσης της χώρας.
Στις 15 Απριλίου 2017  αποκαλύπτει ένα νέο σχεδιασμό ICBM.
Στις 4 Ιουλίου 2017 δοκιμάζει ένα βαλλιστικό πύραυλο ICBM για πρώτη φορά, ενώ τρεις εβδομάδες αργότερα, δοκιμάζεται και σε νυχτερινή εκτόξευση.
Στις 30  Αυγούστου 2017 εκτοξεύει πύραυλο μέσου βεληνεκούς πάνω από την Ιαπωνία, ο οποίος πέφτει στον Ειρηνικό.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 2017, ανακοινώνει δοκιμή βόμβας υδρογόνου

 Ο ξεχασμένος πόλεμος του 1950

“Τον εχθρό δεν τον είδαμε. Από τους 1000 άνδρες, οι περισσότεροι δεν γύρισαν στην πατρίδα”.  Οι διηγήσεις των Ελλήνων επιζώντων   από τον πόλεμο της Κορέας, ήταν αποκαλυπτικές των όσων αντιμετώπισαν οι Έλληνες που πολέμησαν στην Κορέα (1950-1955). Τον Νοέμβριο του 1950, ένα ελληνικό τάγμα επιβιβάστηκε σε αμερικανικό πλοίο που είχε πάρει και Ιταλούς από το λιμάνι της Νάπολης. Στις 9 Δεκεμβρίου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι του Πουσάν στην Νότια Κορέα και εντάχθηκαν  στο 7ο σύνταγμα Ιππικού της Αμερικανικής Μεραρχίας. Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας στην Κορέα  αποτελούνταν από τάγμα συνολικής δύναμης 1.000 ατόμων και σμήνος της βασιλικής αεροπορίας από 67 άτομα, με 7 αεροσκάφη C-47 Ντακότα.
Το ελληνικό σώμα αποσύρθηκε οριστικά από την Κορέα το φθινόπωρο του 1955, με απόφαση της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή, ως αντίδραση για το ανθελληνικό πογκρόμ που είχε οργανωθεί στην Τουρκία (η οποία συμμετείχε και αυτή στην Κορέα) εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ο Πόλεμος (1950-1953) τη Κορέας χαρακτηρίστηκε από τον αμερικανικό Τύπο "...ένας πόλεμος στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο αντίπαλο...". Στον πόλεμο πρωταγωνίστησαν οι ίδιες δυνάμεις που πρωταγωνιστούν και σήμερα - 67 χρόνια μετά-  στην κορεατική κρίση.
Η Κορέα ήταν υπό ιαπωνική κατοχή από το 1895. Τον Αύγουστο του  1945, μετά την συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, εισβάλλουν οι ρώσοι από το βορρά και οι Αμερικανοί από τον νότο. Η χώρα χωρίζεται ντε φάκτο στον 38ο παράλληλο. Στο βορρά ηγείται ο κομμουνιστής Κιμ ιλ Σόνγκ (παππούς του σημερινού ηγέτη Κιμ γιονγκ Ουν), που ήταν ο αρχηγός των κορεατικής αντίστασης κατά της σκληρής ιαπωνικής κατοχής. Στο νότο ηγείται ο Ρινγκ σου Μαν.
Ο Ψυχρός Πόλεμος επέδρασε καταλυτικά στην Κορέα. Στις 25 Ιουνίου του 1950, ο στρατός  της Βόρειας Κορέας, περνάει τον 38 παράλληλο και καταλαμβάνει και τη  Σεούλ. Ο Αμερικανός στρατηγός Ντάγκλας Μακάρθουρ, πέτυχε με απόβαση στο βορρά να κόψει στα δύο τις βορειοκορεατικές δυνάμεις. Πέτυχε να καταλάβει σχεδόν όλη την Κορέα. Κινητοποιήθηκαν όλες οι δυτικές δυνάμεις (όπως η Ελλάδα) στον πλευρό των Αμερικανών  Όμως η είσοδος της Κίνας (με την ρωσική συνδρομή) στον πόλεμο, οδήγησε πίσω στην ισορροπία του 1945. Έγινε αυτό που προέβλεψε ο πρόεδρος Τρούμαν (εμπλοκή της Κίνας) και απέκλειε ο Μακάρθουρ.  Ο οποίος πρότεινε ακόμα και την χρήση πυρηνικών μετά τις ήττες των Αμερικανών το 1951. Ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος Ντουάιτ Αινζεχάουερ επιζήτησε την συμφωνία. Στις 27 Ιουνίου του 1953 συμφωνήθηκε κατάπαυση του πυρός. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπογραφεί συμφωνία ειρήνης. Ο αιματηρός αυτός πόλεμος κράτησε τρία χρόνια και τα σύνορα ορίστηκαν και πάλι στον 38ο παράλληλο. Οι συμμαχικές δυνάμεις έχασαν 400.000  στρατιώτες και οι Κινέζοι 660.000, χωρίς να υπολογίζονται οι κορεάτες που χάθηκαν. Το ίδιο περίπου σκηνικό επαναλήφθηκε λίγα χρόνια μετά στο Βιετνάμ.