Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται Η επίθεση των Αμερικανών στην Συρία έγινε με "στοιχεία" που έδωσε ο διευθυντής του “Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”, ο Rami Abdul Rahman, με έδρα το Κόβεντρυ της Αγγλίας. Όπως έχουν γράψει οι New York Times, o σκοτεινός αυτός τύπος, καταδικασμένος σε μικρές ποινές φυλάκισης στη Συρία, για ποινικά αδικήματα, ζει εδώ και δεκαπέντε χρόνια στο πολυτελές σπίτι του στο Κόβεντρυ , στο κέντρο της Αγγλίας, μπαινοβγαίνει στο υπουργείο των Εξωτερικών της Αγγλίας ως μόνιμος ένοικος του και αποτελεί το ανεξήγητο σημείο αναφοράς στρατιωτικών και πολιτικών αναλυτών της Ουάσινγκτον, αλλά και του ΟΗΕ. Το 2003 με ανύπαρκτα στοιχεία έγινε η επίθεση στο Ιράκ. Τώρα με "στοιχεία" του Ραχμάν έγινε η επίθεση στην Συρία.

Ελάχιστα site στην Ελλάδα αναφέρονται στον σκοτεινό ρόλο του περίεργου αυτού τύπου με ένα λαπτοπ κάπου στο Κόβεντρυ, ο οποίος αποτελεί την πιο αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης της Δύσης γύρω από τη Συρία. Για χρόνια (από το 2006 και μετά) ήταν και η μοναδική πηγή ενημέρωσης. Τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα τον μνημονεύουν ως την αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης.

Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ή αλλιώς SOHR, ιδρύθηκε το Μάιο του 2006 και στόχο είχε την καταγραφή περιπτώσεων στη Συρία, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται Από το 2011 έχει εστιάσει στο συριακό εμφύλιο και στη μεταφορά ειδήσεων από το πεδίο της μάχης. Στα ελληνικά ΜΜΕ, το όνομά του μνημονεύεται σχεδόν πάντα ακολουθούμενο από την επισήμανση πως: «έχει ένα ευρύ δίκτυο πηγών σε όλη τη Συρία».

Σύμφωνα με τους New York Times, στρατιωτικοί αναλυτές στην Ουάσινγκτον, αναλύουν την εξέλιξη του πολέμου στη Συρία, βασιζόμενοι στις εκτιμήσεις του για τις απώλειες αμάχων και ενόπλων. Τα Ηνωμένα Έθνη και οργανισμοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα αναλύουν τις αναφορές του για τους θανάτους αμάχων για να στοιχειοθετήσουν μελλοντικές υποθέσεις για εγκλήματα πολέμου. Μεγάλοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί παραθέτουν τα νούμερα των απωλειών που μεταφέρει.

Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται και μνημονεύεται το Συριακό Παρατηρήτήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δίνει την εντύπωση πως πρόκειται για μια πολυπληθέστατη οργάνωση με εκατοντάδες ανταποκριτές μέσα στη Συρία αλλά και στο εξωτερικό, που καταγράφει και αποτυπώνει την κατάσταση στη Συρία. Που παρέχει αποδείξεις για την ειδησεογραφία που δημιουργεί, και που συνεργάζεται με δημοσιογραφικούς κολοσσούς για την αντικειμενικότερη και πληρέστερη ενημέρωση όλων μας, γύρω από την κατεστραμμένη Συρία.

Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, φαίνεται πως αποτελείται από ένα μόνο άτομο, του οποίου το όνομα είναι είτε Rami Abdul Rahman, είτε Osama Ali Suleiman. Υπάρχουν λοιπόν δύο ονόματα και δύο ιστορίες.

Υπάρχει η ιστορία του Osama Ali Suleiman , ο οποίος έφυγε από τη Συρία το 2000 και για τα επόμενα 16 χρόνια δεν επέστρεψε ξανά, αφού στην ηλικία των 26 ετών, είχε περάσει ήδη τρεις φορές από τις φυλακές της Συρίας, για την ακτιβιστική του δράση σύμφωνα με τον ίδιο. Στη συνέχεια πλήρωσε έναν διακινητή για να τον περάσει στη Μεγάλη Βρετανία και η κυβέρνηση αποφάσισε να τον εγκαταστήσει στο Κόβεντρυ . Έχει αλλάξει το όνομά του σε Rami Abdul Rahman και διατηρεί ένα κατάστημα που πουλάει ρούχα και δύο site που αποτελούν στο σύνολό τους αυτό που αποκαλούμε Παρατηρητήριο. Το syriahr.com/en/ και την αραβική του έκδοση, το syriahr.com.

Υπάρχει και η ιστορία του Mousab Azzawi, σύμφωνα με τον οποίο το ψευδώνυμο Rami Abdul Rahman χρησιμοποιούνταν από όλα τα μέλη του Παρατηρητηρίου μέχρι το 2011, οπότε ο Osama Ali Suleiman άλλαξε τους κωδικούς του σέρβερ του site και ανακήρυξε τον εαυτό σε πρόεδρο του Παρατηρητηρίου. Ο Mousab Azzawi υποστηρίζει πως ο Osama Ali Suleiman, είναι απλά ένας τύπος με ελλιπή εκπαίδευση και εμφανή αδυναμία στο χειρισμό της αγγλικής γλώσσας, ενώ ο Osama Ali Suleiman χαρακτηρίζει τον Mousab Azzawi, σαν κάποιο απλό μεταφραστή για την οργάνωση, που θέλοντας να εκδικηθεί για την απόλυσή του, αποφάσισε να αρχίσει αυτή την ιστορία.

Και κάπως έτσι ξεκινάει το 2011 η ιστορία του Παρατηρητηρίου και του Rami Abdul Rahman.Σήμερα, ο άνθρωπος που είναι γνωστός με το όνομα Rami Abdul Rahman, δουλεύει από το σπίτι του στο Κόβεντρυ, από όπου και διαχειρίζεται το δίκτυο των εκατοντάδων ανταποκριτών του μέσα στη Συρία. Γνωρίζει, λέει σε μια συνέντευξη, όλους τους ακτιβιστές που δουλεύουν για το Παρατηρητήριο. Εντάξει ίσως όχι όλους. Μερικούς τους γνωρίζει μέσω κοινών φίλων, λέει λίγο μετά στην ίδια συνέντευξη. Από την ίδια συνέντευξη μαθαίνουμε πως δεν είναι εύκολο να γίνεις ακτιβιστής του Παρατηρητηρίου. Όποιος θέλει να γίνει, περνάει από μια δοκιμαστική περίοδο έξι μηνών και θα πρέπει να έχει καλές σχέσεις με τουλάχιστον ένα υπάρχον μέλος, ή με κάποια αξιόπιστη πηγή έξω από το Παρατηρητήριο.

Το 2011 φωτογραφήθηκε από το CNN, να βγαίνει από το υπουργείο Εξωτερικών της Βρετανίας, έχοντας προ ολίγου συναντηθεί με τον υπουργό, με την ιδιότητα του εκπροσώπου της «συριακής αντιπολίτευσης». Με λίγα λόγια, ο Rami Abdul Rahman, φαίνεται πως είναι η «συριακή αντιπολίτευση», τουλάχιστον στη Μεγάλη Βρετανία.

Πως όμως καταφέρνει να συντηρήσει μία τόσο πολυπληθή οργάνωση ο Rami Abdul Rahman; Όσο καλά και αν πάνε οι δουλειές στο κατάστημα ρούχων που διατηρεί, δεν είναι εύκολο να δικαιολογηθούν τα ταξίδια που κάνει κατά καιρούς σε πολυτελή ξενοδοχεία ανά την υφήλιο, όπως το τελευταίο του ταξίδι στην Αστάνα του Καζακστάν, προκειμένου να συμμετέχει σε συνέδριο της «συριακής αντιπολίτευσης» που διεξαγόταν στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο Rixos President Astana. Τα έσοδα από τα site του μάλλον επίσης είναι ανύπαρκτα, δεδομένου πως δεν υπάρχει κανένα διαφημιστικό banner. Οπότε με ποιο τρόπο χρηματοδοτεί ο Rami Abdul Rahman την οργάνωσή του;

Το αποτέλεσμα πάντως είναι πως οδηγούμεθα σε μια κλιμάκωση του συριακού πολέμου με κίνδυνο απευθείας αντιπαράθεσης των μεγάλων δυνάμεων, με τα στοιχεία του Rami Abdul Rahman, ή Osama Ali Suleiman ή όπως αλλιώς θέλει να λέγεται.